کونگ فو شیراز kungfu shiraz
 
 
نیو کونگ فو شیراز -new kungfu shiraz- سازمان جهانی نیوکونگ فو
 

ضربه زیبای پا به همراه انعطاف پذیری بالا- ضربه اوسایا توسط استاد افشین پوزش - بابا کوهی شیراز

آپلود عکس

 |+| نوشته شده در  چهارشنبه بیست و چهارم آبان ۱۴۰۲ساعت 19:33  توسط امیر زارع  | 
چگونه بر اساس شکل بدن درست غذا بخوریم؟

بدن شما با توجه به شکل خاصش، نسبت به بدن های دیگر چربی را به صورت متفاوتی ذخیره می کند. هیچ رویکردی تک بُعدی که تمام شکل ها را پوشش دهد، برای کم کردن وزن وجود ندارد. زمان آن رسیده تا با شکل بدن خودتان آشنا شوید: سیب، گلابی، هرم وارونه و ساعت شنی. وقتی بر اساس شکل بدنتان شروع به خوردن می کنید، از نتایج سریعی که می گیرید شگفت زده خواهید شد. انرژی شما افزایش خواهد یافت و از وزنتان کم خواهد شد.

سیب

این شکل بدن گرایش به جمع کردن بیشتر وزن در قسمت شکمی دارد. پا و دست های شکل سیب معمولا" لاغر تر هستند و وزن اضافه ندارند. هر چند این شکل بدنی به خاطر چربی زیاد شکمی از پُر ریسک ترین نوع ها برای سلامتی است، اما خلاص شدن از چربی ناحیه شکم کار سختی نیست.

تمایلات معمول: غذای نشاسته ای یا قندی، نوشابه های رژیمی و کافئین.

پاسخ به رژیم غذایی بد: کمبود انرژی و احساس به تمایلات معمول در وسط های صبح و بعد از ناهار.

هورمونی که باید از آن مواظبت کرد: انسولین! کلید از دست دادن وزن برای نوع سیب کنترل کردن سطح قند خون است.

چه چیزی باید خورد؟

 به صورت پایه ای با پروتئین های خالص شروع کنید (مرغ، گوشت، ماهی) در کنارش از چربی های مفید به عنوان مکمل استفاده کنید (تخم مرغ، آووکادو، آجیل، مغز دانه ها، روغن زیتون و نارگیل، پنیر و … ) از سبزیجات هم باید زیاد مصرف کنید.

چه چیزی باید محدود شود؟

 کربوهیدرات نشاسته دار تنها یک وعده در روز مصرف شود. میوه های با شاخص گلیسیمی پایین هم محدود شوند.

چه چیزی باید حذف شود؟

قهوه یا نوشیدنی کافئین دار چون انسولین و کورتیزول را کم می کنند. کربوهیدرات های قند دار مانند نوشیدنی های ورزشی انرژی زا و ماست های شیرین.

گلابی

این نوع شکل بدن بیشتر در اطراف باسن و ران افزایش وزن را تجربه می کند. معمولا" بالا تنه بسیار کوچک تر است و تنها شانه و سینه کمی وزن بیشتری دارند. نوع گلابی ممکن است در پروسه کاهش وزن کمی نا امیدی را تجربه کند، چون آب کردن چربی های ناحیه ران و باسن کمی سخت است. حتی ممکن است این نوع شاهد از دست دادن چربی در نقاط دیگر بدن باشد. بسیار محتمل است که نوع گلابی با حکم رانی استروژن سر و کار دارد. با خوردن غذاهایی که استروژن را کم می کنند، این نوع بدنی می تواند کاهش وزن را تجربه کند.

تمایلات معمول: لبنیات پرچرب، دسر های پرکالری، کافه لاته.

پاسخ به رژیم غذایی بد: گرسنگی غیر معمولی را بین وعده ها یا آخر شب بعد از شام تجربه می کند.

هورمونی که باید از آن مواظبت کرد: استروژن! با این وجود که استروژن به عنوان یک گروه هورمونی، هورمون بدی نیست، نسبت بیشتر آن نسبت به هورمون های دیگر مانند پروژسترون به مقدار خیلی زیاد می تواند منجر به افزایش وزن پایین تنه شود.

چه چیزی باید خورد؟

سبزیجات با فیبر بالا و میوه مصرف کنید. از برنج قهوه ای، گردو، جو و .. به عنوان مکمل استفاده کنید. از مقدار کمی پروتئین خالص و چربی های غیر لبنی هم باید مصرف کنید.

چه چیزی را باید حذف کنید؟

لبنیات چرچرب. محصولات غیر ارگانیک و گوشت ها، کافئین، الکل، سویای تخمیر نشده.

هرم وارونه

این نوع شکل بدن شانه های پهن تری دارد که هنگام رفتن به سمت پایین، لاغر تر می شود. آن ها معمولا" در بالا تنه حجمی عضلانی دارند اما در نواحی سینه، پشت دست و بالای کمر چربی اضافه ذخیره می کنند.

تمایلات معمول: غذاهای نمکی و چربی دار و آماده.

پاسخ به رژیم غذایی بد: اول روز انرژی خوبی دارند. در غروب انرژیشان کم می شود و رو به تمایلات می آورند.

هورمونی که باید از آن مواظبت کرد: کورتیزول! از غدد آدرنال ترشح می شود و بالای کلیه است. سطوح بالای کورتیزول در دراز مدت می تواند روی هورمون های دیگر مانند انسولین تأثیر بگذارد که منجر به افزایش وزن شود.

چه چیزی باید خورد؟

کربوهیدرات های پیچیده مصرف کنید. از لبنیات کم چرب و سبزیجات تازه و میوه هم به عنوان مکمل استفاده کنید.

چه چیزی را باید حذف کنید؟

گوشت سنگین، پنیر سنگین، اسنک های نمکی، نوشیدنی های کافئین دار، بارهای پروتئینی.

ساعت شنی

این نوع شکل بدن معمولا" در کل بدن وزن اضافه می کند و بیشتر آن در صورت نمایان می شود. در دست ها، سینه، زانو و مچ پا نیز افزایش وزن را می شود دید. این بدن شکل صاف و گردی دارد.

تمایلات معمول: لبنیات و کربوهیدرات های قندی.

پاسخ به رژیم غذایی بد: نگهداری و ازدحام آب.

هورمونی که باید از آن مواظبت کرد: تنظیم کننده تمام هورمون های دیگر یعنی هیپوفیز که می تواند روی هورمون های بسیاری مانند کورتیزول، انسولین و تیروئید اثر بگذارد.

چه چیزی باید خورد؟

سبزیجات خام و میوه، حبوبات کامل و … از پروتئین خالص هم روزانه در کنار فلفل باید استفاده کرد.

چه چیزی را باید محدود کرد؟

گوشت های پرچرب، کربوهیدرات های فرآوری شده.

چه چیزی را باید حذف کرد؟

نوشیدنی های کافئینی، لبنیات، کربوهیدرات های فرآوری شده و شیرین کننده ها.

تهیه و ترجمه:elmevarzesh.com

 

 

 

 

 |+| نوشته شده در  شنبه سوم مرداد ۱۳۹۴ساعت 19:40  توسط امیر زارع  | 

تحقیقات به عمل آمده در مورد تمرینات کششی که در دانشگاه نوادا انجام شده نتایج جالبی داشته است.بر اساس این تحقیقات، انجام تمرینات کششی استاتیک برای مدت ۲۰ تا ۳۰ ثانیه باعث کاهش قدرت عضلانی تا حدود ۳۰ درصد نسبت به زمانی است که حتی کشش انجام نگیرد. علاوه بر این، بر پایه تحقیقات صورت گرفته، انجام تمرینات کششی مثلا" روی یک پا حتی باعث کاهش قدرت عضلانی پای دیگر نیز می گردد.

با این ترتیب مدیر تحقیقات موسسه طب و آسیب ورزشی در بیمارستان لینوکس هیل نیویورک می افزاید: کشش استاتیک باعث واکنش بازدارنده عصب-عضلانی شده و عضله تحت کشش به این صورت واکنش کمتری داشته و تا حدود ۳۰ دقیقه پس از کشش ضعیف باقی می ماند.

تحقیقات جدید در مورد تمرینات کششی استاتیک

بنابراین توصیه می شود گرم کردن شامل دو بخش باشد، شل کردن عضلات و تاندون ها جهت افزایش دامنه حرکتی مفاصل و گرم کردن بدن.گرم کردن باید با افزایش درجه حرارت بدن و فشار خون آغاز شود و برای این منظور تمرینات هوازی که معمولا" همان نرم دویدن است انجام می شود که البته این موضوع برای همه ورزشکاران و مربیان شناخته شده است. اما خیلی از ورزشکاران این قسمت را با شدت فراوان انجام می دهند.
بر اساس تحقیقاتی که در سال ۲۰۰۲ روی بازیکنان والیبال در دانشگاه ها انجام شده است، بازیکنانی که پس از گرم کردن به مدت ۳۰ دقیقه روی نیمکت نشسته بودند در مقایسه با پیش از انجام تمرینات کششی، درعضلات کمر خود انعطاف پذیری کمتری پیدا کرده بودند. از سوی دیگر تمرینات هوازی شدید نیز باعث خستگی می شوند.

به همین جهت متخصصین برای گرم کردن، نرم دویدن با ۴۰ درصد حداکثر ضربان قلب و ادامه تا ۶۰ درصد را برای مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه به همراه ۵ دقیقه زمان برگشت به حالت اولیه پیشنهاد می کنند. البته دوندگان سرعت به زمان گرم کردن بیشتری نیاز دارند. محققین همچنین اعتقاد دارند که با استفاده از تمرینات گرم کردن و کشش در حال حرکت، عضلات با واکنش بازدارنده روبرو نشده و برعکس پیام محرک جهت عملکرد دریافت می کنند.

کشش های دینامیکی بیشترین تاثیر را زمانی خواهند داشت که نسبتا" مربوط به همان ورزش باشند. برای بازیکنان فوتبال، تنیس و یا بسکتبال که نیازمند حرکات سریع به جهات مختلف هستند، تمریناتی مانند تمرین "مرد عنکبوتی" توصیه می شوند. در این تمرین فرد با بر روی کف دستان و پنجه های پای خود برزمین قرار می گردید و مانند مرد عنکبوتی که روی دیوار ساختمانها حرکت می کند، روی زمین می خزد.

جالب است بدانید که بر اساس نتایج آزمایشات مختلف، صرف انجام تمرینات کششی استاتیک فقط به میزان اندکی باعث کاهش احتمال آسیب دیدگی می شود بلکه گرم کردن دینامیکی به همراه تمرینات کششی بوده که در زنان فوتبالیست باعث کاهش ۵۰ درصدی احتمال آسیب دیدگی زانو در آنان شده است.

تمرینات زیر پس از گرم کردن هوازی و بلافاصله پیش از شروع تمرین توصیه می شوند:

- راه رفتن با پای صاف: یک پای خود را بطور مستقیم و صاف بصورتی که پنجه پایتان به سمت بالا باشد، بالا بیاورید و با دست مخالف به طرف پنجه این پا خود را نزدیک کنید. با پائین آوردن یک پا، این حرکت را با پای دیگر تکرار کنید. این مراحل را ۶ یا ۷ بار تکرار کنید.

تحقیقات جدید در مورد تمرینات کششی استاتیک- تمرین عقرب: روی شکم دراز بکشید و دستان خود را به طرفین باز کنید. برای اینکه تنها پنجه شما زمین را لمس می کند پاهای خود را از زانو خم کنید. پای راست خود را از پشت به طرف دست چپ تان حرکت دهید. با توجه به اینکه این تمرین پیشرفته است، آهسته شروع کرده و تا ۱۲ بار تکرار کنید.

تحقیقات جدید در مورد تمرینات کششی استاتیک- راه رفتن روی دست: با پاهای جفت مستقیم بایستید. سپس خم شوید تا کف هر دو دست شما رو زمین قرار گیرد. با دستان خود بسمت جلو "راه بروید" تا پشتتان تقریبا صاف شود.


تحقیقات جدید در مورد تمرینات کششی استاتیک

 |+| نوشته شده در  یکشنبه سیزدهم بهمن ۱۳۹۲ساعت 18:22  توسط امیر زارع  | 


تنفس، روش دم و بازدم یکی از مهمترین موضوع ها، هنگام انجام تمرینات و حرکات ورزشی هستند. تنفس صحیح و درست می تواند انرژی زیادی را برای بدن حفط کند و همچنین بدن را سالمتر نگه دارد.


در حالی که روش غیر صحیح آن می تواند انرژی زیادی از بدن بگیرد و به سلامت بدن آسیب وارد کند. تنفس صحیح همچنین باعث می شود تا انتقال و تامین خون از قلب به رگهای بدن، بهتر و مرتبتر انجام پذیرد. این موضوع به عملکرد بهتر سیستم لنفانی انسان نیز کمک می کند.   

فراموش نکنید که التبه نوع هوایی که تنفس می کنید نیز بسیار مهم است. هوای تنفس شونده - بویژه هنگام انجام تمرینات و حرکات ورزشی - می بایست پاک و غیر آلوده باشد.     

روش صحیح تنفس 
توجه داشته باشید که هنگام تمرینات ورزشی، تنفس خود را ریتمیک و از روی نظم کنترل کنید. همچنین دقت کنید که تا حد امکان آرامش را حفظ کنید و از تند نفس کشیدن جلوگیری کنید.  

سعی نکنید تا با دهان نفس بکشید. البته برای خارج کردن سریعتر هوا می توانید از دهان استفاده کنید، اما برای کشیدن آن اصلا" از دهان استفاده نکنید. بکارگیری دهان برای عمل دم باعث می شود تا هوا به حجم نامشخص (زیاد) وارد بدن گردد بدن اینکه فیلتر شود. بینی با فیلترهایی که در قسمت ورودی خود دارد، هوای دم را پاک سازی می کند. همچنین بینی با حجم کمتری که دارد باعث می شود تا حجم هوای دم کنترل شده و به مقدار مورد نیاز باشد.            

تنفس از دهان باعث خشکی دهان و گلو می شود که این موضوع به خشک شدن آب بدن و کسری انرژی کمک می کند.

روش توصیه شده اینست که دم از راه بینی و بازدم از راه دهان انجام گیرد. در این روش البته بهتر است که هنگام کشیدن هوا، دهان کاملا" بسته باشد. البته روش دم و بازدم از راه بینی بیشتر توصیه می گردد. در این حالت دهان در هر دو حالت (دو و بازدم) کاملا" بسته است.  

اما چگونگی تنفس نیز امری بسیار مهم است. برای کشیدن تنفس، نگه داشتن نفس در بدن و بیرون دادن آن مدت زمانی نسبی لازم است تا حرکت ریتمیک حفظ گردد، که این موضوع در هنگام انجام تمرینات امر مهمی است. همانطور که قبلا" نیز اشاره شد، آرامش در تنفس لازم است تا حفظ گردد.       

بعد از انجام تمرینات و یا هنگام استراحت بین هر تمرین، سعی کنید تا به صورت عمیق در روش زیر چند مرتبه تنفس کنید:   

اگر برای مثال یک ثانیه را صرف کشیدن نفس عمیق می کنید، چهار برابر آنرا (چهار ثانیه) می بایست برای نگه داشتن نفس دربدن صبر کنید. سپس در زمان دوبرابر آن (دو ثانیه) باید نفس را بیرون دهید. این مدت زمانها بستگی به نوع نفس کشیدن شما دارد. اما نسبتها می بایست رعایت شوند. یعنی اگر دم دو ثانیه به طول انجامد، نگه داشتن آن باید هشت ثانیه طول کشد و بازدم نیز چهار ثانیه.        

این نوع روش تنفس چه برای کسانی که ورزش می کنند و چه کسانی که نمی کنند، در روز سه مرتبه ده باری توصیه می شود. یعنی ده بار صبح، ده بار عصر و ده با قبل از خواب.     

تغذیه نیز نباید فراموش شود. اشخاص ورزشکار می دانند که هنگام ورزش نباید معده یا روده شان پر باشد. چرا که این موضوع به غیر از مشکلاتی که به سلامت انسان وارد می کند، باعث فشار به ریه نیز می شود.

 |+| نوشته شده در  چهارشنبه بیست و پنجم دی ۱۳۹۲ساعت 18:5  توسط امیر زارع  | 



شانه شامل چهار عضله و تاندون است که اطراف مفاصل شانه را پر کرده اند. آسیب سرشانه یکی از دلیل بروز درد شانه می باشد. ورزش شانه یکی از مهم ترین درمان ها برای دردهای شانه و یکی از درمان های توانبخشی بعد از جراحی می باشد. ورزش به کارآیی بهتر عضلات کمک می کند. توانبخشی شانه بر روی انعطاف پذیری و استحکام شانه اثر می گذارد.

افرادی که دارای درد شانه می باشند، غالبا از سفتی شانه شکایت می کنند، آنها به سختی موهای خود را شانه می کنند و به سختی دستان شان را به پشت خود می رسانند.

اگر ورزش های نامناسبی انجام دهید، ممکن است اعضلات شانه صدمه ببینند و ملتهب گردند. لذا قبل از انجام هر نوع ورزشی، باید از پزشک خود بپرسید که آیا می توانید ورزش کنید یا نه؟

در برخی از دردهای شانه ای، ورزش کششی مهم ترین بخش درمان را شامل می شود. کشش کمک می کند تا عضلات شل شوند و از خشکی درآیند و به راحتی بتوانند بچرخند.

یکی از مهم ترین دلایل سفتی شانه، چسبندگی capsulitis و شانه یخ زده می باشد. این امر موجب بی حرکتی شانه، بعد از صدمه و یا جراحی می گردد.

 

8 نمونه ورزش کششی برای بهبود درد شانه

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

1- ورزش ساده شانه

چرخش شانه باعث رفع فشار از عضلات شانه و آرامش آن ها می گردد. به جلو خم شوید و یکی از دست های خود را آویزان کنید. به طور فرضی، یک دایره با دست تان بکشید. با دست دیگر خود، میز یا صندلی را بگیرید.

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

2- کشش گردن و پشت

بسیاری از دردهای شانه به سبب بد نشستن و فشار بر روی عضلات کمر و گردن به وجود می آید. شانه را به طور دایره وار، به پشت و عقب بچرخانید. ابتدا از یک دایره کوچک شروع کرده تا به دایره بزرگ تر برسید. 10 بار به سمت جلو و 10 بار به سمت عقب، شانه خود را بچرخانید.

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

3- کشش پشت

روی یک صندلی بنشینید. خود را کاملا به جلو خم کنید. دست ها و سر خود را آویزان کنید. شکم با ران پا باید در تماس باشد. 30 ثانیه در این حالت بمانید.

4- کشش پشت و شانه

مثل حالت قبل بنشینید. پاهای خود را به عرض شانه باز کنید. دست های خود را از پشت ساق پا بگذرانید و قوزک پا را بگیرید. سپس به آرامی، شانه ها و قسمت بالایی کمر را بکشید. خود را در این حالت به مدت 30 ثانیه نگاه دارید.

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

5- کشش عضله دو سر بازو و بازو

دست راست خود را مستقیم روبروی خود قرار دهید (کف دست بالا باشد). با دست دیگر انگشتان دست راست خود را بگیرید و انگشتان دست راست را به عقب بکشید. این کار را برای 20 دقیقه انجام دهید و بعد با دست دیگر این کشش را انجام دهید.

6- کشش بازو

دست راست خود را مستقیم روبروی خود قرار دهید. دست خود را به سمت پایین بیاورید، طوری که انگشتان به سمت کف زمین باشند. با دست چپ، انگشتان را به طرف خود بکشید. این کار را برای 20 دقیقه انجام دهید و بعد با دست دیگر این کشش را انجام دهید.

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

7- کشش گردن

دست راست خود را پشت تان قرار دهید. دست چپ خود را روی سرتان گذاشته و سر خود را به سمت چپ خم کرده و گردن خود را بکشید. سپس رها کنید . سپس جای دست ها را عوض کنید، یعنی دست راست را روی سر گذاشته و گردن را به راست خم کنید، در حالی که دست چپ تان در پشت بدن قرار دارد. این کشش را 10 بار با هر دو دست انجام دهید.

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

8- کشش چرخش شانه

روی یک صندلی بنشینید. گردن خود را به سمت پایین خم کنید. دستان خود را مستقیم روبروی خود قرار دهید. سپس آنها را بچرخانید. دست های خود را به شکل ضربدری قرار دهید، طوری که کف دست هایتان روی هم قرار گیرد. این کشش را برای 30 ثانیه انجام دهید.

 

چند نوع ورزش برای تقویت شانه

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

1- بالا بردن شانه

بایستید. با آرنج صاف، دست خود را روی دیوار قرار داده و انگشتان دست را روی دیوار بالا ببرید. سپس10 ثانیه نگه دارید. این حرکت را سه بار تکرار کنید. روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

2- دورشدن شانه

بنشینید. دست تان را از بدن دور کنید. باید آرنج صاف و کف دست به سمت پایین باشد. شانه خود را بالا نبرید. 10 ثانیه شانه خود را در این وضعیت نگه دارید. این ورزش را 3 بار تکرار کنید.

روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

3- ورزش برای انحنای شانه

دستان خود را به هم بچسبانید و دستان خود را بالای سر ببرید. آرنج نباید خم شود. این ورزش را می توان به شکل نشسته، یا به پشت خوابیده انجام داد.10 تا 20 بار این ورزش را تکرار کنید.

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

در وضعیت ایستاده هم می توانید با هر دست به طور جداگانه، به میزان 3 بار انجام دهید.

روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

4- چرخش سرشانه

آرنج خود را روی میز قرار دهید و آن را حرکت ندهید. ساعد خود را به جلو و عقب ببیرید. 10 بار تکرار کنید. روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

5- چرخش شانه (قسمت داخلی)

به پهلوی خود بخوابید. آرنج دستی که در روی زمین قرار دارد، باید زاویه 90 درجه داشته باشد. یک وزنه سبک در این دست تان بگیرید و آن را به طرف سینه ببرید و آرام برگردانید. 10 بار تکر کنید. سپس بر روی پهلوی دیگر خود بخوابید و این ورزش را تکرار کنید. روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

6- چرخش شانه (قسمت داخلی)

دست خود را پشت تان قرار دهید و بالا و پایین ببرید. 10 بار این ورزش را انجام دهید. روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

7- چرخش شانه (قسمت خارجی)

به پهلو دراز بکشید. دستی را که روی زمین قرار دارد، زیر سرتان بگذارید. آرنج دستی که در بالا قرار دارد، باید دارای زاویه 90 درجه باشد. یک وزنه سبک در دست بالایی بگیرید و آن را از سینه دور کنید و آرام برگردانید. این ورزش را 10 بار انجام دهید. روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

 

توانبخشی شانه

برای توانبخشی شانه می توانید از حرکت های ساده استفاده کنید. سرشانه دارای عضلاتی است که به راحتی آسیب می بینند. ورزش هایی که دارای حرکت بیش از اندازه سر هستند، باعث پارگی این عضلات می شوند.

این نکته را فراموش نکنید که ورزش هر نوع آسیبی، یک طور خاص است. لذا قبل از انجام هر ورزشی، باید با فیزیوتراپیست مشورت کنید

ورزش های ایزومتریک برای توانبخشی عضلات و تقویت آن ها در پارگی عضلات سرشانه استفاده می شوند. ورزش ایزومتریک ورزشی است که، عضله را حرکت می دهد، بدون آن که مفصل حرکتی کند. در این نوع ورزش ها، طول عضله تغییری نمی کند، ولی بر فیبرهای عضلانی اثر می گذارد؛ مانند فشار وارد کردن به دیوار.

 

چند نمونه ورزش ایزومتریک برای توانبخشی شانه

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

1- چرخش سرشانه (قسمت خارجی)

موازی دیوار بایستید. آرنج دست تان دارای زاویه 90 درجه باشد. قسمت بیرونی ساعد روی دیوار باشد. به مدت 5 ثانیه، به دیوار فشار وارد آورید (بدون آنکه شانه حرکت کند) و سپس رها کنید. 10 بار تکرار کنید.

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

2- چرخش شانه (قسمت داخلی)

بچرخید. این بار، قسمت داخلی ساعد خود را روی دیوار قرار دهید و حرکت بالا را تکرار کنید.

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

3- کشش شانه

پشت به دیوار بایستید. دست صاف رو به پایین باشد. آرنج نباید خم شود. بازوی خود را به سمت دیوار فشار بیاورید. 5 ثانیه استراحت کرده و دوباره این حرکت را ادامه دهید. 10 بار تکرار کنید.

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

4- نزدیکی شانه

مطابق تصویر با آرنج خود به یک بالش کوچک فشار بیاورید. 5 ثانیه در این حالت بمانید. این کار را 10 بار تکرار کنید. روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

ورزش مفید برای بهبود درد شانه

5- دوری شانه

مطابق تصویر با آرنج خود به پشت صندلی فشار بیاورید. 5 ثانیه در این حالت بمانید. 10 بار تکرار کنید. روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

مریم سجادپور

تبيان

 |+| نوشته شده در  دوشنبه دوم دی ۱۳۹۲ساعت 20:14  توسط امیر زارع  | 

بسیاری از ویژگی های آسیب در بافت های مختلف بدن مشابه با هم است. اما هر بافتی ویژگی های خاص خود را دارد و در روند بهبود پاسخ های خاصی را نشان می دهد. برای ارائه یک برنامه توان بخشی مناسب، درک ویژگی های مشترک و اختصاصی به آسیب دیدگی ضروری است. طرحی که برای درمان پیاده سازی می شود باید بر اساس کاهش میزان پاسخ های نامطلوب و به حداکثر رساندن پاسخ هایی باشد که منجر به بهبودی می شود.


-پاسخ لیگامنت (رباط) به آسیب های حاد

-پاسخ تاندون به آسیب های حاد

-پاسخ عضله به آسیب های حاد

- پاسخ غضروف به آسیب های حاد


1-پاسخ لیگامنت (رباط) به آسیب های حاد
acute injury of ligament
بیشتر آسیب های رباط، پارگی است که هنگام ناتوان شدن در برابر کشش (تانسیون) روی می دهد. از آنجاییکه بیشتر رباط ها در خارج از ساختار مفصلی قرار دارند هنگام پارگی تورم و خونریزی در محل آسیب قابل مشاهده است. پارگی باعث مرگ (نکروز) سلول ها در محل پارگی شده و رشته های کلاژنی نیز پاره می شوند.
در مرحله اول مواد آزاده شده از سلول های تخریبی، سبب فراخوانی پاسخ های التهابی می شود. بدین صورت که سلول های ماکروفاژ، لنفوسیت و لکوسیت خون در محل آسیب جمع شده و اعمال متعددی را انجام می دهند. یکی از اولین اعمالی که این سلولها انجام میدهند تشدید واکنش های التهابی موضعی از طریق رها کردن واسطه های التهابی است. واسطه های التهابی گوناگونی شناخته شده اند که شامل کینین، پروستاگلاندین، لکوترین و کمپلمانها (Complement factors) هستند. مواد دیگری تحت عنوان سیتوکین (Cytokine) که شامل اینترلوکین و عامل نکروز کننده می باشند نیز آزاد می شوند که آثار زیان باری روی سلول ها و بافت ها داشته و به ظاهر در تمام واکنش های التهابی شرکت دارند ولی هنوز نقش آنها به درستی شناخته نشده است. سلول های التهابی در مدت 24 الی 48 ساعت ناحیه آسیب دیده را پر می نمایند طی این زمان ورزشکار درد و تورم زیادی را تحمل می نماید.
trauma action
شکل: پاسخ التهابی به دنبال آسیب حاد بافت نرم
شروع پاسخ ترمیمی یکی از وظایف مهم و حیاتی سلولهای التهابی است. زیرا واکنش های ترمیمی زمانی شروع می شود که سلول های مرده و رشته های پاره شده از محل آسیب پاک شده باشد. یکی از سلول های التهابی که در این زمینه نقش مهمی را ایفا می کند ماکروفاژها است. سلول های التهابی عامل رشد (Growth factor) را نیز آزاد می نمایند که در رشد سلول ها در محل آسیب دیده نقش مهمی را ایفا می نماید. عامل رشد، فیبروبلاست ها را در ناحیه آسیب دیده تحریک کرده باعث شروع ساخت کلاژن در ناحیه آسیب دیده رباط می شود. همچنین تحت تأثیر عامل رشد، عروق خونی جدید بوجود آمده و مواد غذایی مورد نیاز فیبروبلاست ها فراهم می شود.
در مرحله نهایی ترمیم رباط، رشته های کلاژنی اولیه که تشکیل شده بوسیله رشته های دیگری کلاژنی که بصورت متقاطع قرار می گیرند تقویت می شود. هنگام تشکیل رشته های اولیه کلاژنی اعمال نیروهای کششی سبب شل شدن رباط بعد از فرآیند ترمیم می شود. اما کشش های کنترل شده در دوره دوم ترمیم برای تقویت رباط مناسب است.
فرآیندهای ترمیمی ذکر شده برای رباط های داخل کپسول مفصلی (مانند رباط های صلیبی زانو) بکلی متفاوت است. به نظر می رسد پاسخ های طبیعی ترمیم منجر به تشکیل لبه های گرد در محل پارگی می شود که از اتصال کامل رباط ممانعت به عمل می آورد. برای درمان کامل این گونه از رباط ها عمل جراحی توصیه می شود.


2-پاسخ تاندون به آسیب های حاد

acute injury of tendon
acute injury tendon scar tissue


بیشتر آسیب های حاد تاندون بصورت مستقیم و بر اثر برخورد اشیاء تیز و برنده حادث می شود و گاهی به صورت غیرمستقیم و بدلیل کشش بیش اندازه ایجاد می شود. آسیب های غیر مستقیم معمولا به خاطر ضعف تاندون، ناشی از آسیب های قبلی است. در آسیب مستقیم مراحل التهابی شبیه مراحلی است که در مورد آسیب حاد رباط شرح داده شد. اما بر خلاف رباط ترمیم تاندون پیچیده تر می باشد. زیرا اولا تاندون بواسطه عضله اتصالی خود بطور مداوم تحت کشش قرار دارد. و نیز هنگام پارگی، بدلیل ویژگی ارتجاعی بافت عضلانی لبه های تاندون به طور وسیع از هم دور شده و در این حالت درمان از طریق عمل جراحی میسر است. نکته بسیار مهم اینست که عمل ترمیم باید در بافت خود تاندون روی دهد زیرا تحریک فرآیندهای ترمیمی در اطراف تاندون باعث تشکیل بافت جوشگاهی شده که از حرکت روان تاندون جلوگیری می نماید. برای حل این مشکل باید با به حرکت درآوردن زودهنگام تاندون در حال ترمیم روند ترمیمی را در خود بافت تاندونی متمرکز نمود.


3-پاسخ عضله به آسیب

acute injury muscle
acute injury muscle myositis osification


کشیدگی عضله (Strain) منجر به پارگی این بافت بهمراه بافت پیوندی آن میشود. پارگی بیشتر در محل اتصال تاندون به عضله روی می دهد. پاسخ های التهابی در شروع شبیه به پاسخ های التهابی رباط می باشد. در ابتدا خونریزی، تورم و ازهم گسیختگی بافت وجود دارد. یک پاسخ التهابی واضح ظرف مدت 24 الی 48 ساعت اتفاق می افتد. اما در مراحل بعد بدلیل قابلیت تجدید حیات سلول های عضلانی، تارهای جدید بعد از خروج اجزاء آسیب دیده جای آنها را می گیرند. فرآیند ترمیمی در بافت های اطراف عضله (بافت همبند) منجر به فعالیت سلول های فیبروبلاست می شود. رقابتی برای ترمیم بین سلول های فیبروبلاست و تارهای عضلانی جهت ترمیم روی می دهد که در سنین میانسالی و کهولت غلبه با سلول های فیبروبلاست است. فعالیت ترمیمی فیبروبلاست های منجر به تشکیل بافت جوشگاهی می شود. تشکیل این بافت منجر به ضعف عضله، درد مزمن یا عود کشیدگی عضله در افراد می شود.

نوع دیگر آسیب عضلانی کوفتگی مستقیم (Contusion) است که در اثر برخورد مستقیم ورزشکار به حریف و تجهیزات ورزشی روی می دهد که به آن آسیب «چارلی هورس» نیز گفته می شود. در ابتدا واکنش های التهابی مانند سایر آسیب های عضلانی است. رقابت بین تارهای عضلانی و بافت همبند برای ترمیم منجر به تشکیل بافت جوشگاهی می شود. در کوفتگی های شدید بعد از چند هفته در محل آسیب استخوان سازی روی می دهد، این عارضه را «میوزیت استخوانی شونده» (Myositis Ossification) می گویند. تشکیل این بافت استخوانی سبب ایجاد درد و ناراحتی هنگام حرکت و انقباض عضلانی می شود.

4-پاسخ غضروف به آسیب های حاد

acute injury cartilage osteochondral fracture
آسیب های غضروف را می توان به دو دسته تقسیم کرد:
  • آسیب های غضروف مفصلی یا هیالین
  • آسیب های منیسک یا غضروف لیفی (فیبروکارتیلاژ)
آسیب در غضروف های مفصلی معمولا به صورت کنده شدن بخشی از غضروف است در حالی که بخش های دیگر آن سالم است. گاهی همراه با کنده شدن غضروف استخوان مجاور با آن نیز جدا می شود. به این عارضه «شکستگی توأم غضروف استخوان» (Osteochondral Fracture) گفته می شود. پاسخ به آسیب های غضروفی، با پاسخ به آسیب های دیگر بافتها بسیار متفاوت است. زیرا در غضروف عروق خونی وجود ندارد. در صورتی که بافت غضروفی به تنهایی آسیب دیده باشد، واکنش های التهابی و به دنبال آن واکنش های ترمیمی ظاهر نمی شود. در این حالت آسیب ثانویه به وقوع می پیوندد، یعنی غضروف مفصلی مقابل به سطح بی غضروف و استخوانی مقابل تماس پیدا کرده و تخریب می شود. اما اگر بافت استخوانی به همراه بافت غضروفی آسیب ببیند (شکستگی توأم غضروف استخوان) به دلیل برخورداری استخوان از عروق مناسب واکنش های التهابی، باعث تحریک کندروسیت ها و ترمیم غضروف می شود. اما دراین حالت غضروف تشکیل شده از جنس غضروف قبلی نبوده و از نوع لیفی است که کیفیت پایین تری دارد.
آسیب وارده به منیسک بسته به محل آن واکنش های متفاوتی را در پی دارد. بخشی از منیسک دارای عروق خونی است و در صورت آسیب دیدگی با تحریک سلول های کندروسیت اطراف قابل ترمیم است. اما بخشی از منیسک دارای جریان خون نیست و مواد مورد نیاز سلول های خود را از طریق انتشار و از سلول های دارای رگ دریافت می نماید. این بخش اگر دچار آسیب شود قادر به برانگیختن واکنش های ترمیمی نیست و احتمال بروز آسیب های ثانویه برای غضروف بخش مقابل مفصل در نیز ممکن است فراهم آورد.

 |+| نوشته شده در  پنجشنبه چهاردهم آذر ۱۳۹۲ساعت 18:47  توسط امیر زارع  | 

تمرینات اینتروال تحت عنوان HIIT  هم شناخته می شوند به معنای تمرینات اینتروال پر شدت یعنی روشی که در آن شما فعالیت های پرشدت بدنی را دوره های کوتاه با فواصل استراحت انجام می دهید که استراحت آن از نوع فعالیت است .
HIIT  را نباید با HIT  تمرین وزنه اشتباه بگیرید با اینکه هر دو تاکید شان روی شدت بالا است . اما روش آنها فرق می کند . در HIIT  می توان از هر دستگاه هوازی استفاده کرد از جمله تردمیل ، دوچرخه ، دستگاه پارویی ، استپر و … و شکل بسیار رایجی از تمرین برای خیلی از ورزشها از جمله بدنسازی تا ورزش های تیمی است .تمرینات اینتروال هم برای آمادگی جسمانی فواید دارند .هم برای چربی سوزی و از بابتی در صرف وقت هم صرفه جویی می شود علی رغم اینکه در روش عادی هوازی باید مدت زمان زیادی صرف تمرین شود .البته در اجرای HIIT  از هوازی عادی سخت تر است و نشان داده که کمک میکند به ارتقای ظرفیت هوازی برای تمرینات طولانی تر در شدت های مختلف . تمرینات اینتروال می تواند برای ارتقای آستانه لاکتاک ورزشکاران مفید باشد فاکتوری تعیین کننده برای دویدن در مسافت های زیاد به حساب می آید.
درادامه برخی از برنامه های HIIT  را معرفی می کنیم .

برنامه پایه ای HIIT 

این برنامه اینتروال برای کسانی طراحی شده که در تمرینات اینتروال جدید هستند اما در عین حال کسانی که آمادگی بدنی اولیه را ندارند اجازه استفاده از آن را ندارند . با ۲ جلسه در هفته شروع کنید و پس از آن به مرور می توانید به ۳ یا ۴ نوبت هم برسید .
۵ دقیقه هوازی سبک ( گرم کردنی )
۲۰ثانیه ضربان بالا
۹۰ثانیه کم شدت
۲۰ثانیه ضربان بالا
۹۰ثانیه کم شدت
۲۰ثانیه ضربان بالا
۹۰ثانیه کم شدت
۲۰ثانیه ضربان بالا
۹۰ثانیه کم شدت
۲۰ثانیه ضربان بالا
۹۰ثانیه کم شدت
۲۰ثانیه ضربان بالا
۵دقیقه هوازی سبک ( سرد کردن)
چنان که بعد از چند جلسه تمرین روی این برنامه حس کردیدکه برایتان راحت است می توانید شدت را زیاد کنید طوری که به جای ۲۰ثانیه ۳۰دقیقه پرشدت کار کنید .

اینتروال
برنامه پیشرفته HIIT 

بعد از چند هفته تمرین روی طرح پایه ای با اینتروال های ۳۰ثانیه ای ممکن است حس کنید که توان بالا بردن شدت را دارید که در این حالت باید به سطح جدید وارد شوید که نمونه آن به این صورت است :
۱-۵ دقیقه هوازی سبک ( گرم کردن )
۲- ۳۰ثانیه هوازی پر شدت
۳- ۹۰ثانیه کم شدت
۴- ۳۰ ثانیه پر شدت
۵- ۶۰ ثانیه کم شدت
۶- ۳۰ ثانیه پر شدت
۷- ۴۵ ثانیه کم شدت
۸- ۳۰ثانیه پر شدت
۹- ۴۵ ثانیه کم شدت
۱۰-۳۰ثانیه پرشدت
۱۱- ۴۵ ثانیه کم شدت
۱۲- ۳۰ثانیه پر شدت
۱۳- ۴۵ ثانیه کم شدت
۱۴- ۳۰ثانیه پر شدت
۱۵- ۵ دقیقه هوازی سبک ( سرد کردن )

چنانچه به این برنامه هم عادت کردید می توانید تعداد تناوب ها را ۳ الی ۴ عدد اضافه کنید یعنی چند نوبت دیگر هم ۴۵ ثانیه و ۳۰ثانیه را در برنامه فعلی اضافه کنید .

HIIT
برنامه فوق پیشرفته HIIT 

برای کسانی که خیلی آماده هستند و دنبال این هستند که آماده تر شوند این برنامه مفید است حتی برای آماده ترین ورزشکاران هم این برنامه بیشتر از۲نوبت در هفته توصیه نمی شود چرا که نیازمند زمان بسیار زیادی برای ریکاوری است .
۵دقیقه هوازی کم شدت ( گرم کردنی)
۳۰ثانیه پرشدت * ۹
۳۰ثانیه کم شدت *۹
۵دقیقه هوازی کم شدت ( سرد کردن )
در این روش زمان فعالیت شدید به فعالیت سبک نسبت ۱به ۱دارد و از این بابت فشار خیلی زیادی به بدن وارد می کند.
برای جلوگیری از تکرار اعداد در برنامه ضریب ۹ را جلوی هر کدام آورده ایم که همان حالت تناوبی دارد یعنی ۹ بار باید ۳۰ثانیه شدید را متناوب با ۳۰ثانیه سبک در هم اجرا کرد .

 |+| نوشته شده در  پنجشنبه چهاردهم آذر ۱۳۹۲ساعت 18:31  توسط امیر زارع  | 
در یک جلسه تمرینی روزانه می بایست ابتدا با گرم کردن بدن شروع کرد (گرم کردن هم شامل دویدن و حرکات کششی و حرکات پویا و  ...) اندازه آن با توجه به تعداد ساعت و اندازه کارکرد و تمرین روزانه بستگی دارد بطور مثال می توان به ازای یک ساعت به اندازه 15 الی 20 دقیقه گرم کردن را انجام داد .

در ورزش کونگ فو که یک ورزش اصیل در میان ورزشهای رزمی می باشد می توان پس از گرم کردن بعنوان برنامه های تمرینی امور زیر را انجام داد :

1 - تمرینات سرعتی و استقامتی:

از آنجا که ورزش کونگ فو یک ورزش سرعتی می باشد توصیه می شود بعد از گرم کردن تمرینات سرعتی انجام شود و پس از آن به تمرینات استقامتی پرداخته شود .

2 - تمرینات انعطاف پذیری و حرکات نمایشی :

پس از گرم کردن بدن می توان حرکات نمایشی و انعطاف پذیری را انجام داد .

3 - تمرینات مربوط به تکنیک های ورزش کونگ فو:

پس از گرم کردن بدن می توان از انجام تکنیک های ورزش کونگ فو شامل دست و پا بهره برد .

4 - اجرای فرم های مربوطه :

بر خی افراد عقیده دارند که فرم در ورزش رزمی کاربرد ندارد ولی نظر من برعکس آن است چرا که اولا فرم های ورزشی هر رشته مشخص کننده قدرت و ریشه آن سبک و رشته می باشند و ثانیا انجام فرم های ورزشی جهت بالا بردن قدرت تمرکز و تعقل و ضریب عکس العمل فرد خیلی موثر می باشد پس سعی شود حتی اگر علاقه ای هم به انجام فرم ها ندارید برای انجام حداقل یک فرم یا بیشتر برای بالا بردن استعدادهای فکری بکوشید .

5 - سلاح سرد و دفاع شخصی :

می توان بعد از گرم کردن از سلاح های سرد نانچیکو،سانچیکو،تونفا،زنجیر، شمشیر و سایر سلاحهای سرد بهره برد و از انجام دفاع شخصی هم نباید غافل شد و در این مورد باید بگویم که بیشتر از آن که به فکر یادگیری تعداد زیادی دفاع شخصی باشید سعی در درست و سریع انجام دادن دفاع شخصی باشید حتی اگر یک مورد باشد .

6 - بازی :

سعی شود پس از اینکه تمرینات سختی در یک روز دارید از انجام یک بازی به اندازه 10 دقیقه غافل نشوید چرا که خیلی موثر است .

7 - تمرینات مبارزه ای با توجه به نوع مبارزه (آزاد و نیمه آزاد) :

در این قسمت سعی می کنیم تکنیک هایی را که فرد در طول مدتی که فراگرفته را بطوری منظم و اصولی جهت تاکتیک در بدن فرد رزمی کار نهادینه کنیم چرا که ورزشکار پس از انجام تکنیکهای ورزشی می بایست بتواند آن را در مبارزات یک به یک و یک به چند بدرستی اجرا کند و بتواند از خود دفاع کند .

داشتن بهترین تکنیک برای رزمی کار تنها می تواند 50 درصد از توانایی او را نشان دهد و 50 درصد بقیه مربوط به تاکتیک ، فکر و رسیدن به مرحله خودکاری فرد ورزشکار می باشد .

8 - بدنسازی :

یکی از فاکتورهایی که یک رزمی کار بخصوص یک کونگ فو کار را از بقیه ورزشکاران جدا می کند حرکات بدنسازی است که در طول تمرینات انجام می دهد حرکات بدنسازی هم می تواند به شیوه های مختلف بدون وزنه و یا با وزنه انجام پذیرد .

حال با توجه به کارهایی که می توان در ورزش رزمی کونگ فو انجام داد می توان به اختیار و به سلیقه مربی یا ترکیب این آیتم ها از آن بهره جست .

با امید موفقیت شما


 |+| نوشته شده در  سه شنبه بیست و هشتم آبان ۱۳۹۲ساعت 17:24  توسط امیر زارع  | 


تمرینات ران و باسن
این تمرینات را یک یا دوبار در هفته انجام دهید.حرکات را به آرامی انجام دهید.

 اگر به دنبال لاغر کردن ران و باسن هستید و یا در مجموع  می خواهید پایین تنه خود را لاغرتر کنید، پاهای باریک و باسنی سفت به دست آورید.این تمرینات به شما کمک می کند تا در کنار تمرینات هوازی چربی های باسن و ران را بسوزانید و پایین تنه ای خوش ترکیب و سفت داشته باشید.

این تمرینات را یک یا دوبار در هفته انجام دهید.حرکات را به آرامی انجام دهید و هر حرکت را ۵ مرتبه تکرار کنید ( ۱۰ ثانیه در هر تکرار  )

 برای گرفتن نیجه بهتر و سریع تر می توانید دور مچ پا و یا ران را از وزنه های مخصوص استفاده کنید.
مچ بندی را برای خود درست کنید و به اندازه ۱ کیلو در آن خاک بریزد . این سنگینی رسیدن به نتیجه را سرعت می بخشد.

حرکت اول: بالا بردن پا به سمت بالا


به پهلو دراز بکشید همانند تصویر دست چپ را زیر سر بگذارید و دست راست را روی زمین و در مقابل قفسه سینه قرار دهید.پاهای خود را صاف قرار دهید و بدون آنکه قسمت های دیگر از بدن شما حرکت کند پای راست را به آرامی بالا ببرید کمی مکث کنید و پا را به حالت اول برگردانید.

حرکت دوم:تاشو


همانند تصویربه پهلوی چپ دراز بکشید، پاشنه ی پای راست را بر روی پاشنه پای چپ بگذارید زانوها را با زاویه ۴۵ درجه از هم باز و به سمت بالا بکشید. پس از مقداری مکث به حالت شروع برگردید.

حرکت سوم:بالا بردن ران و باسن


طاق باز روی زمین دراز بکشید. زانوها را خم و کف پا را روی زمین قرار دهید. دست ها را کاملا" از هم باز کنید. باسن و کمر را بالا بکشید. توجه داشته باشید که کف پا از زمین جدا نشود. سپس به آرامی به حالت اول برگردید.
 
حرکت چهارم:کراس بدن


همانند تصویر در حالت شنا سوئدی قرار بگیرید، پا را مستقیم با زمین نگه دارید و بدن  از سر تا پاشنه کاملا" صاف و در یک خط باشد.عضلات شکم را سفت کنید و به آرامی زانوی راست را به سمت شانه چپ جمع کنید و بعد به حالت شروع برگردید.این حرکت را برای پای دیگر نیز انجام دهید.

 |+| نوشته شده در  سه شنبه بیست و یکم آبان ۱۳۹۲ساعت 17:23  توسط امیر زارع  | 

            درد ناحیه ساکروم واستخوان دنبالچه به Coccydynia معروف است. - فیزیوتراپیست وحید صادقی

معمولا درد در ناحیه استخوان دنبالچه متمرکز است و به جایی انتشار نمی یابد ، اما گاهی با کمر درد یا درد باسن وکشاله ران همراه می شود

*         ازعلائم دیگر همراه با این بیماری درد درزمان قاعدگی ، موقع دفع مدفوع و زمان تماس جنسی است . درد بیمار با نشستن یا بلند شدن ازحالت نشسته افزایش می یابد وچون درد با نشستن بدتر می شود رانندگی برای فرد درد ناک است

* عمده علت درد دنبالچه برمی گردد به نیمه در رفتگی های استخوان دنبالچه و عدم ثبات این استخوان و حرکت بیش از حد آن که درد ناحیه را باعث می شود.

*         از علل مهم دیگر اسپاسم عضله بالا برنده مقعد است .البته بسیاری از بیماران سابقه آسیب به ناحیه را دارند.

* زایمان یکی ازعوامل ایجاد آسیب به دنبالچه است. همچنین مسافرت های مکرر به خصوص با وسائط نقلیه عمومی ازعوامل دیگراست. اما ممکن است بدون سابقه آسیب نیز درد وجود داشته باشد.

* یکی از عوامل خطر مهم دیگر همراه با درد دنبالچه چاقی است. افزایش شاخص توده بدنی ، بروز درد دنبالچه را تا ده برابر افزایش می دهد و این ممکن است به علت کاهش چرخش لگن درحال نشستن باشد .

*  درمان این بیماری  طیف وسیعی از درمان ها شامل درمان های دارویی ، فیزیوتراپی وحتی جراحی را شامل می شود. یکی از درمان های مهم ، درمان های دستی است که تحت عنوان ما نیپولاسیون  شناخته می شوند. ازجمله متخصصین پزشکی که به انجام این نوع درمان مبادرت می نمایند، متخصصین طب فیزیکی  می باشند  .

  شایان ذکراست که موضوع پایان نامه  تخصصی این جانب درمان درد کوکسی به وسیله مانیپولاسیون همراه با تزریق بود که نتایج بهتری نسبت به سایر روش ها دربرداشت .


منبع:وبلاگ دکتر فریده رفیعی

 |+| نوشته شده در  یکشنبه نوزدهم آبان ۱۳۹۲ساعت 22:20  توسط امیر زارع  | 
مطالب قدیمی‌تر
  بالا