کونگ فو شیراز kungfu shiraz
 
 
نیو کونگ فو شیراز -new kungfu shiraz- سازمان جهانی نیوکونگ فو
 

مقدمه

ورزشکاران زبده علاوه بر تنظیم انرژی جسمانی باید بتوانند انرژی روانی خود را طی یک رویداد ورزشی یا دوره ای از مسابقات تنظیم نمایند. انرژی جسمانی با تمرین بدنی منظم و تغذیه مناسب توسعه می یابد اما انرژی روانی با تمرینات ذهنی و ایجاد افکار مثبت افزایش می یابد. جسم و روان اثر متقابل بر هم دارند. جسم قوی و سالم روی روان تأثیر مثبت می گذارد و از سوی دیگر روان آرام و پرانرژی جسم را همچون موم در اختیار خود دارد. از اینرو ورزشکاران باید بتوانند هر دو انرژی روانی و جسمانی را در حد مناسب تنظیم نمایند. انرژی روانی باید با توجه به نوع فعالیت تنظیم شود. ورزشکار باید فراگیرد وقتی سطح انرژی روانی وی پایین است با چه فنونی آن را افزایش دهد و وقتی سطح انرژی روانی اش در اشکال خشم واضطراب بالا است چگونه آنرا تعدیل نماید. در این زمینه نقش مربی بسیار قابل توجه است چرا که اکثر ورزشکاران در همه ی سطوح ترجیح می دهند با مربی ای که ورزشکار خود را خوب شناخته و بر حالات روحی و روانی ورزشکارش تاثیرگذار است کار کنند و به همین خاطر کارآیی شان بیشتر می شود .

 

مفهوم انرژی روانی

مربی خبره و آگاه علاوه بر پرورش جسم ورزشکار به پرورش ابعاد روحی و روانی وی نیز توجه دارد. بسیاری از اعمال ما تحت تأثیر افکار و فرآیندهای روانی ما قرار دارند. ورزشکاران وقتی از سطح انرژی سرشاری برخوردار باشند و افکاری مثبت داشته باشند بهترین سطح عملکردی به ثبت می رسانند. بنابراین نه تنها لازم است که سطح انرژی روانی توسعه یابد بلکه باید در بهترین سطح نیز حفظ شود.

صرفه جویی در انرژی جسمانی از طریق توصیه به حذف حرکات زائد صورت می پذیرد و صرفه جویی در انرژی روانی از راه تمرکز روی محرک اصلی و هدف واقعی محقق می شود. انرژی روانی نه تنها می تواند سودمند باشد بلکه می تواند مضر و مخل فعالیت هم باشد. در تنظیم انرژی روانی باید توجه را از عوامل مزاحم و متداخل در فعالیت به عوامل اصلی و هدف در تمرین و مسابقه متمرکز نمود. اولین قدم در راه تنظیم انرژی روانی توسعه شناخت فرد از وضعیت جسمی و روانی خود است. خودآگاهی نسبت وضعیت روانی از طریق گسترش قوه تصویرسازی محقق می شود.

در روانشناسی انرژی روانی به عنوان سطحی از برانگیختگی، بیداری وفعالیت ذهن و بدن توصیف شده است. انرژی روانی پایه و اساس کارکردهای ذهنی محسوب می شود و انگیزش را پایه ریزی می کند. انرژی روانی دو بعد مثبت و منفی دارد. انرژی روانی مثبت همراه با شادی و سرخوشی است و انرژی روانی منفی توأم با خشم و اضطراب می باشد. از سوی دیگر میزان انرژی روانی می تواند بالا یا پایین باشد. برای مثال وقتی شما به تماشای تلویزیون مشغول هستید به میزان کمی از انرژی روانی نیاز دارید اما هنگام مسابقه و رویارویی با حریف میزان انرژی روانی بالایی برای موفقیت و غلبه بر حریف لازم دارید. اگر میزان انرژی روانی در این شرایط از حد مطلوب و مناسب بالاتر رود مخل فعالیت بوده و اجرای فرد تخریب می شود. از اینرو ورزشکار به سطح مطلوب و بهینه ای از انرژی روانی نیاز دارد. این سطح مطلوب و مناسب با توجه به نوع رشته ورزشی و موقعیت رقابت متغیر است.

 

تعریف استرس

استرس و انرژی روانی بالا تا حد زیادی به هم نزدیک هستند اما یک مفهوم ندارند. استرس زمانی بوجود می آید که بین خواسته های مهم و پراهمیت از نظر فرد و توانایی و ظرفیت وی برای اجرای آنها تعارض روی دهد. اگر ورزشکار هنگام مسابقه سطح انتظارات و توقعات را بالاتر از میزان توانایی ها و مهارت خود بیابد دچار استرس ناشی از اضطراب می شود (شکل 1).

 استرس

رابطه بین استرس و انرژی روانی

بسیاری از مربیان تصور می نمایند که استرس با انرژی روانی بالا همراه است در صورتیکه چنین نیست و این دو مفهوم یکسان نیستند. عدم درک تفاوت این دو مفهوم مربیان را در یافتن محدوده بهینه انرژی روانی گمراه می کند. رابطه استرس با انرژی روانی در شکل 2 ترسیم شده است. همانطور که در شکل مشخص شده  در ربع A ارتباط بین استرس شدید و انرژی روانی بالا  در حالاتی چون خشم و اضطراب تظاهر می یابد. همانطور که می دانیم ورزشکاران ممکن است دچار ملال و خستگی شوند که استرس آور است و انرژی روانی آنها در ربع B قرار می دهد. در ربع C ورزشکاران در شرایط آرامش عصبی قرار دارند که نه استرس آور است و نه انرژی روانی بالا ست. در ربع D میزان انرژی روانی بالا است ولی میزان استرس پایین است در این شرایط ورزشکاران در حالت نشاط و سبکباری به سر می برند.

نمودار ارتباط بین انرژی روانی با استرس

 |+| نوشته شده در  جمعه هفتم تیر ۱۳۹۲ساعت 12:27  توسط امیر زارع  | 

اگر به گونه ای برنامه ریزی کرده باشید که ماهیچه های بدنتان در تمام دوران حاملگی، قدرت و کشیدگی مناسبی داشته باشد، پس از زایمان، بدن شما راحت تر می تواند به حالت طبیعی خود باز گردد.


ورزش در بارداری

فواید ورزش کردن در دوران بارداری عبارتند از :

- حفظ وزن مناسب بدن

- افزایش کشش عضلانی

- تحمل عضلانی

- افزایش انرژی

- کاهش مشکلات حاملگی

- حرکتهای کششی دردهای پشت و کمر را کاهش می دهد، پیاده روی موجب بهبود گردش خون و شنا موجب تقویت عضلات شکمی می شوند.

- از بین بردن افسردگی های بارداری

- کاهش استرس

- ورزش، میزان هورمون سروتونین را افزایش می دهد. این هورمون در مغز ترشح می شود و بهبود خلق و خو وابسته است.

- بهبود خواب

- حفظ تناسب اندام

- آمادگی برای زایمان

- افزایش تمایل به ورزش بعد از زایمان

- بعد از زایمان، اندام سریع تر به حالت طبیعی برمی گردند.

اگر به گونه ای برنامه ریزی کرده باشید که ماهیچه های بدنتان در تمام دوران حاملگی، قدرت و کشیدگی مناسبی داشته باشد، پس از زایمان، بدن شما راحت تر می تواند به حالت طبیعی خود باز گردد.

از انجام تمرینات ورزشی در وضعیت خوابیده به پشت خودداری کنید. به جای این حالت، بر روی آرنج های خود تکیه دهید یا به پهلو دراز بکشید

ورزش های خطرناک در بارداری

در بارداری، مفاصل شما نرم تر از حالت عادی است. لذا اسب سواری، اسکی، کوهنوردی، فوتبال و بسکتبال توصیه نمی شوند.

بهتر است از ورزش هایی که در آنها از راکت استفاده می شود (از قبیل پینگ پونگ، تنیس یا اسکواش) نیز خودداری کنید، زیرا ممکن است این فعالیت ها برای زانوهای شما سنگین باشند.

 

ورزش های مفید در بارداری

شنا، دوچرخه سواری، پیاده روی، قایقرانی، ورزش های هوازی کم فشار شامل: حرکات کششی، نرمشی و چرخشی که این حرکات از سر و گردن شروع شده و تا عضلات کف لگن، پاها و مچ پا را شامل می شود.

 

در موارد زیر ورزش در بارداری ممنوع است

- مسمومیت حاملگی ( پره اکلامسی)

- پارگی زودرس کیسه آب

- زایمان زودرس در حاملگی فعلی یا سابقه آن

- نارسایی گردن رحم

- خونریزی سه ماهه دوم و سوم بارداری

- جفت سر راهی بعد از هفته 26 بارداری

- تاخیر رشد جنین در داخل رحم

- بیماری قلبی و ریوی

- حاملگی چندقلویی

 

در صورت مشاهده علائم زیر، ورزش در بارداری باید متوقف شود

- خونریزی واژینال

- نشت مایع آمنیوتیک

- زایمان زودرس

- تشنج

- سردرد

- درد قفسه سینه

- ضعف عضلانی

- تنگی نفس قبل از انجام ورزش

- درد یا ورم ساق پا

- کاهش حرکات جنین

پیش از آغاز ورزش، نظر پزشک یا مامای خود را جویا شوید

اثر ورزش بر دستگاه های بدن مادر در حاملگی

- دستگاه قلب و عروق: ورزش های قدرتی، جریان خون را از مسیر گردش خون رحمی- جفتی منحرف کرده و باعث خطر هیپوکسی جنین می شود. پس مناسب نیستند.

 

- دستگاه تنفس: با انجام ورزش های سبک، تعداد تنفس و مصرف اکسیژن افزایش می یابد.

 

- سیستم اسکلتی- عضلانی: هیچ اثر زیانباری بر سیستم اسکلتی- عضلانی ندارد.

 

- تغییرات متابولیکی: در اواخر حاملگی، به علت دریافت هم زمان گلوکز توسط جنین و عضلات درگیر در ورزش، سطح گلوکز خون کاهش می یابد. مدت و شدت ورزش در میزان قند خون نقش دارند.

 

- درجه حرارت مادر و جنین: میزان متابولیسم بدن در طی ورزش و حاملگی افزایش می یابد و منجر به تولید حرارت می شود. لذا باید مرحله گرم کردن به تدریج انجام شده، حرکات کششی بیشتر باشد و فرصت کافی برای سرد شدن بدن در بین فعالیت ها داده شود.

 

- جریان خون رحم: هیچ اثر مضری بر جنین گزارش نشده است. ورزش های شدید در بارداری توصیه نمی شود.

 

- نیاز انرژی: زنانی که در بارداری، منظم ورزش می کنند، نسبت به زنان غیر حامله به کالری بیشتری نیاز دارند.

 

تاثیرات تمرینات ورزشی بر جنین

- ضربان قلب جنین: ضربان قلب جنین با ورزش مادر، 5 ضربه در دقیقه افزایش دارد.

 

- وزن تولد: رشد جنین متاثر از نوع، شدت و مدت ورزش می باشد.

 

- اثر ورزش بر مدت حاملگی: ورزش با شدت متوسط در زنان سالم منجر به زایمان پیش از موعد نمی شود.

 

- اثر ورزش بر زایمان: ورزش هایی که تقویت عضلات شکم و ران را موجب می شوند، به زور زدن مادر در طی زایمان کمک می کند. پس، طول مرحله زایمان کوتاه تر شده و زایمان به طریقه سزارین نیز کاهش می یابد.

 

توصیه های ورزشی در حاملگی های کم خطر

- پیش از آغاز ورزش، نظر پزشک یا مامای خود را جویا شوید.

 

- لباس های چند تکه و خنک بپوشید، به نحوی که هوا به پوست شما برسد و از کفش های ورزشی سبک و محکم استفاده کنید.

 

- ورزش را منظم (حداقل سه بار در هفته) انجام دهید.

 

- قبل از ورزش، بدن را گرم کنید. این کار، ماهیچه ها و مفاصل را برای تمرین و ورزش آماده می کند و کمک می کند تا ضربان قلب شما به تدریج افزایش یابد.

 

- دائما به حرکت ادامه دهید. ایستادن بدون حرکت برای مدت زمان طولانی، موجب کاهش جریان خون به رحم و جمع شدن خون در پاها می شود و سرگیجه را منجر می شود.

 

-  تمرینات ورزشی را به هنگام خستگی متوقف کنید. اگر نمی توانید در طول تمرین ورزشی، یک مکالمه عادی را به راحتی انجام دهید، سرعت تمرین خود را کم کنید.

 

- از انجام تمرینات ورزشی در وضعیت خوابیده به پشت خودداری کنید. در این حالت، رحم بر روی سیاهرگ بزرگ تحتانی (که مسئولیت خونرسانی به رحم و جنین را به عهده دارد) قرار می گیرد و جریان خون به مغز و رحم مختل می شود. به جای این حالت، بر روی آرنج های خود تکیه دهید یا به پهلو دراز بکشید.

 

- از خم شدن کامل، پرش و یا درازونشست خودداری کنید. این حالت ها، فشار شدیدی بر رباط ها وارد کنند و احتمال بروز پارگی در منطقه لگنی را افزایش می دهد. شنا و پیاده روی، به جای حرکت هایی همچون پرش یا خم شدن، می توانند عضله چهار سر ران و همچنین باسن را به حرکت وادارند.

 

- اطمینان از دریافت رژیم غذایی کافی و مناسب

 

- پیش، حین و پس از ورزش آب بنوشید. اگر مایعات ننوشید، بدن مقادیر زیادی آب را بر اثر تعریق و تنفس سریع از دست می دهد و موجب بروز گرفتگی عضلات و همچنین افزایش دمای بدن می شود. دو ساعت پیش از ورزش، دو لیوان آب بنوشید. در هنگام ورزش، هر 15 تا 20 دقیقه، 1 تا 2 لیوان آب بنوشید.

 

- در صورتی که روی زمین نشسته یا دراز کشیده اید، به آرامی از زمین بلند شوید. محل مرکز ثقل بدن شما در دوران حاملگی تغییر می کند. به همین دلیل، باید در هنگام تغییر وضعیت، مراقبت زیادی به عمل آورید.

- در هوای خیلی گرم و یا بسیار مرطوب، از ورزش در هوای آزاد خودداری کنید. این گونه آب و هوا، احتمال بروز گرمازدگی را افزایش می دهد.

 

- بعد از ورزش، بدن را سرد کنید. به مدت چند دقیقه در جا حرکت کرده یا حرکات کششی سبک انجام دهید. به این ترتیب، ضربان قلب شما به تدریج به مقدار طبیعی خود باز می گردد.

 |+| نوشته شده در  چهارشنبه پنجم تیر ۱۳۹۲ساعت 11:53  توسط امیر زارع  | 


محققان با بررسی تاثیر پوشیدن یا نپوشیدن کفش‌های ورزشی جدید در هنگام دویدن دریافتند که هنگام دویدن با کفش، تنش بیشتری به مفصل ران، زانو و عضلات قوزک پا وارد می‌شود، این تنش‌ها حتی از پوشیدن کفش پاشنه بلند بیشتر است.

دویدن با کفش‌های ورزشی جدید ، موجب فشار بیشتری به مفصل ران، زانو و عضلات قوزک می‌شود- فیزیوتراپیست وحید صادقی

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  مطالعات نشان می دهد که در طولانی مدت ، دویدن می تواند شما را در برابر استرس و افسردگی مقاوم تر کند. به نظر می رسد ورزش و تمرین ملایم در تسکین اضطراب ، بیش از ورزش های شدید موثر باشد.

دویدن می تواند به افزایش فشار روی نخاع و افزایش درد کمر منجر شود. به خصوص در دوندگانی که از تکنیک صحیح استفاده نمی کنند و دارای انعطاف پذیری کم و یا طاقت ضعیف هستند. مطالعه ای جدید نشان می دهد که سه ساعت پیاده روی در هفته بسیار مؤثرتر از تمرینات مربوط به کمر و پشت در کاهش درد افرادی است که از درد پشت و کمر ،‌ رنج می برند

برای این تحقیق ۶۸ نفر از جوانان(۳۷ زن و ۳۱ مرد) که هیچ نوع مصدومیت عضلانی استخوانی نداشته و مرتبا ۱۵ مایل در هفته با کفش‌های جدید می‌دویدند، مورد بررسی قرار گرفتند. هر یک از شرکت کنندگان در این آزمایش، یک جفت کفش ورزشی با طراحی یکسان دریافت کردند، سپس حرکت دویدن آنها بر روی تردمیل مورد تحلیل قرار گرفت.

اطلاعات پس از زمان گرم شدن بدن و در حالی که دوندگان با سرعتی که خودشان ترجیح می‌دادند با آن سرعت به دویدن ادامه دهند، جمع آوری شدند. در مقایسه با دویدن با پای برهنه، محققان به نتایج پیچش بیشتر ماهیچه‌های ران، زانو و قوزک پا، افزایش گشتار چرخشی داخلی دوران و انحنای بیشتر ران، افزایش به طور متوسط ۵۴ درصد در چرخش داخلی ران، ۳۶ درصد در انحنای زانو، گشتاور مفصل، معیاری از میزان پیچش بر محوری است که مفصل بر روی آن قرار دارد دست یافتند.

همچنین پیاده روی با کفش‌های پاشنه بلند، ۲۰ الی ۲۶ درصد و دویدن با کفش‌های ورزشی ۳۶ الی ۳۸ درصد، گشتاور مفاصل زانو را افزایش می‌دهد.

محققان نتیجه گرفتند که هر چند دویدن با کفش‌های ورزشی به حفظ سلامتی بدن کمک می‌کند ولی باعث افزایش تنش در مفاصل ران، زانو و قوزک پا می‌شود.

 |+| نوشته شده در  سه شنبه بیست و هشتم خرداد ۱۳۹۲ساعت 9:28  توسط امیر زارع  | 

فراموش نکنید که اگر روزی فرآورده‌ای یافت شود که بتواند محرک ترشح هورمون‌ها در بدن باشد، مصرف آن می‌تواند مخاطره آفرین باشد.

هورمون

نخستین بازی المپیک در حدود 776 سال قبل از میلاد مسیح در یونان برگزار شد. دانسته‌های ما از رفتارهای ورزشکاران در آن دوره نشان از آن دارد که آنان برای تأمین نیازهای تغذیه‌ای و تلاش در افزایش توان ورزشی خود، مواد غذایی خاصی نظیر برخی انواع قارچ‌ها و یا دانه کنجد مصرف می‌کرده‌اند. اگرچه نخستین دوره المپیک مدرن و معاصر در سال 1896 برگزار شد، اما تا سال 1922 اغلب رفتارها بر اساس باورهایی نه چندان علمی بود و بیشتر نشات گرفته از تجارب شخصی و ایده‌های افراطی برخی افراد بود. بی‌شک هورمون‌ها از مهم‌ترین ترکیباتی هستند که در طول تاریخ مصرف و یا تحریک ترشح آن در بدن، در کانون توجه ورزشکاران بوده است. بر اساس شواهد موجود، گلادیاتورهای رومی در شب قبل از رزم تن به تن خود، بیضه گاو نر را مصرف می‌کرده‌اند.

در بین هورمون‌ها تستوسترون یا هورمون جنسی مردانه به عنوان یک هورمون موثر در افزایش توده عضلانی سال‌ها است که مورد توجه ورزشکاران می‌باشد. با توجه به ممنوعیت مصرف هورمون‌ها به طور مستقیم، در طول سال‌های اخیر ورزشکاران و شرکت‌های تولید کننده داروهای ورزشی، تلاش می‌کنند تا به کمک سایر ترکیبات، به ویژه ترکیبات تغذیه‌ای و مکمل‌های کارافزا، سطح هورمون‌ها را در بدن برای افزایش کارایی و یا برخورداری از اثرات مثبت برخی از هورمون‌ها بر ترکیب بدن، تحت تأثیر قرار دهند. هورمون‌های آنابولیک مهم‌ترین هورمون‌هایی هستند که تغییرات آن در ورزشکاران مورد نظر می‌باشد. در سال 1988 دونده سرعت آمریکایی «بن جانسون» مدال طلای خود را به دلیل مصرف استروئیدهای آنابولیک از دست داد و برای مدتی از حضور در میادین ورزشی منع شد.

 

هورمون‌های آنابولیک

انسولین، هورمون رشد، تستوسترون و عامل رشد شبه انسولین – 1 (IGF-1) را به عنوان هورمون‌های آنابولیک می‌شناسند. در مورد اثرات دریافت مواد غذایی و به ویژه کربوهیدرات و پروتئین بر تحریک ترشح انسولین بسیار سخن گفته‌ایم و در واقع این دو ترکیب اصلی‌ترین محرکین ترشح انسولین در بدن محسوب می‌شوند؛ لذا تلاش می‌کنیم تا دانسته‌های خود را در مورد سه هورمون دیگر و عوامل محرک آن‌ها افزایش دهیم.

 

 عامل رشد شبه انسولین-1

IGF-1 به طور طبیعی توسط کبد و به عنوان یک هورمون موثر بر رشد ترشح می‌شود. افزایش حجم توده عضلانی (هیپرتروفی) تحت سه فرآیند فیزیولوژیک در بدن انجام می‌شود و قابل توجه آن که IGF-1 محرک مناسبی برای هر سه فرآیند فوق می‌باشد. بر این اساس به نظر می‌رسد افزایش IGF-1‌ می‌تواند به افزایش حجم توده عضلانی منجر گردد. به همین دلیل مطالعاتی متعدد به بررسی تأثیر عوامل تغذیه‌ای و مکمل‌ها بر این هورمون پرداخته‌اند. اگرچه در آغاز دو مطالعه نامناسب که بر روی تعداد اندکی از ورزشکاران انجام شده بود، گزارش کردند که پس از دریافت کلستروم (آغوز) شیر گاو، غلظت این هورمون در بدن ورزشکاران افزایش نشان داده است، اما در بهترین مطالعه‌ای که به بررسی اثرات دریافت کلستروم بر IGF-1 انجام شده است، هیچ تأثیری از این مکمل بر هورمون فوق مشاهده نشد. بر این اساس به نظر می‌رسد هنوز هیچ ماده غذایی و یا مکملی در دسترس نیست که محرک ترشح هورمون IGF-1 باشد.

 

هورمون رشد

هورمون رشد از فعال‌ترین هورمون‌های بدن بوده و در افزایش فعالیت‌های آنابولیک و تشکیل توده عضلانی موثر است و بر اساس شواهد موجود می‌تواند در کاهش توده چربی نیز تأثیرگذار باشد. مهم‌ترین ترکیبی که در حال حاضر به عنوان محرک هورمون رشد ترویج می‌شود، آمینواسیدی به نام آرژینین است. در حال حاضر دانسته‌های ما در مورد تأثیر این آمینواسید بر تحریک ترشح هورمون رشد هنوز مبهم است. البته در چند مطالعه که بر روی ورزشکاران انجام شده، افزایش هورمون رشد پس از مصرف مکمل آرژینین (به میزان روزانه چند گرم و تحت نظر پزشک) گزارش شده است.

به نظر می‌رسد هنوز هیچ ماده غذایی و یا مکملی در دسترس نیست که محرک ترشح هورمون IGF-1 باشد

بر اساس یافته‌های برخی دیگر از مطالعات نیز ترکیب کردن آرژینین با برخی دیگر از ترکیبات و آمینواسیدها می‌تواند موجب افزایش قدرت تحریک آرژینین بر هورمون رشد شود. البته هیچ یک از این مطالعات از نظر ساختار مطالعاتی مورد تایید نبوده و نمی‌توانند گویای تأثیر مستقیم و قابل توجه این آمینواسیدها بر غلظت هورمون رشد باشند. علاوه بر آن، تعداد زیادی از مطالعات نیز پس از تجویز و مصرف آرژینین، تأثیری از آن بر غلظت هورمون رشد گزارش نکرده‌اند. به همین دلیل و با توجه به همین مستندات است که محققین طب ورزشی معتقدند هنوز اطلاعات کافی و مستندی در مورد تأثیر آمینواسیدها بر غلظت هورمون رشد در ورزشکاران در دسترس نیست.

 

 هورمون تستوسترون

تستوسترون نخستین بار در سال 1935 به طور مصنوعی ساخته شد و از حدود سال 1940 بود که مصرف آن در ورزشکاران رواج یافت. طی دهه 50 و 60 میلادی بود که رواج مصرف آمفتامین‌ها و تستوسترون و اثرات منفی فراوان آن‌ها، موجب نگرانی جوامع ورزشی شده و نهادهای تصمیم‌گیرنده را به واکنش واداشت. بر این اساس بود که کمیته بین‌المللی المپیک در آغاز دهه 60 مصرف آن را ممنوع اعلام کرده و آزمایشات دوپینگ از سال 1968 میلادی در المپیک انجام شد.

 

 پروهورمون‌ها و تستوسترون

پروهورمون‌ها ترکیباتی مشتق شده از گیاهان هستند که به این نام کلی شناخته می‌شوند. این ترکیبات شامل دی‌هیدرواپی‌اندروسترون، اندرواستندیون و ترکیبات مشابهی هستند که تصور بر آن است می‌توانند تولید هورمون تستوسترون را تحریک کنند. اگرچه برخی از این ترکیبات موجب افزایش غلظت هورمون تستوسترون می‌شوند، اما تاکنون تأثیر مثبتی از این ترکیبات بر سنتز پروتئین و افزایش توده بدون چربی بدن گزارش نشده است. امروزه عصاره‌های گیاهی نظیر گاما اریزانول (Gama-Oryzanol)، تریبولوس و Yohimbine به بازار عرضه می‌شوند که گمان بر آن است این ترکیبات می‌توانند محرک هورمون تستوسترون باشند. مطالعات در مورد گاما اریزانول، هیچ تأثیری از این ترکیب بر عملکرد و غلظت تستوسترون، انسولین و هورمون رشد گزارش نکرده است. در حال حاضر هنوز مطالعات در مورد پروهورمون‌ها در حال اجرا بوده و هنوز برای تایید اثربخشی آن‌ها نیازمند تحقیقات بیشتر هستیم.

 

 تریبولوس

این ترکیب امروزه از معروف‌ترین و رایج‌ترین ترکیبات پروهورمون است. تریبولوس از یک گیاه گرفته شده و در طب سنتی هندوستان مصرف می‌شده است. تصور بر آن است که این ترکیب می‌تواند موجب افزایش سطح هورمون تستوسترون شود. بر همین اساس به تریبولوس نام «تستوسترون گیاهی» می‌دهند. البته مطالعات موجود هیچ تأثیری از دریافت تریبولوس بر غلظت هورمون تستوسترون در خون نشان نمی‌دهند.

انسولین موجب بازسازی گلیکوژن در عضلات می‌شود و در متابولیسم ترکیبات مهمی نظیر آمینواسیدها و کراتین نقش ضروری دارد، اما این نکته که دریافت مقادیر زیاده از حد آن می‌تواند مرگبار باشد، بر هیچ کس پوشیده نیست

بر همین اساس اثربخشی این ترکیب در هاله‌ای از ابهام بوده و به نظر نمی‌رسد بر هورمون‌های بدن و به ویژه تستوسترون موثر باشد، اما در مورد این ترکیب دو اصل نگران کننده وجود دارد. نخست آنکه اگرچه این ترکیب توسط نهادهای نظارتی ممنوع نبوده و دوپینگ محسوب نمی‌شود، اما بررسی‌ها نشان می‌دهند برخی از محصولات آن به ترکیبات ممنوعه آلوده می‌باشند. از طرف دیگر شواهد نشان می‌دهند میزانی از تریبولوس که در بین ورزشکاران در حال مصرف است، بسیار بیشتر از میزانی است که برای مصرف توسط شرکت‌های تولیدکننده و بر روی برچسب محصولات ذکر می‌شوند. به همین دلیل تا کسب اطلاعات بیشتر، مصرف تریبولوس به عنوان یک محرک هورمون تستوسترون قابل توصیه نمی‌باشد. از دیگر ترکیباتی که به عنوان افزایش دهنده‌های هورمون تستوسترون از آن‌ها یاد می‌شود می‌توان به ZMA اشاره داشت. البته این مکمل هنوز تحت بررسی است و خیلی زود است تا بتوان در مورد آن تصمیم‌گیری کرد.

 

دیگر ترکیبات موثر بر هورمون‌ها

ترکیبات گیاهی و اثر بر استروژن

فیتونوترینت‌ها از ترکیبات شیمیایی هستند که در گیاهان یافت شده و دارای برخی اثرات خاص بر سلامت هستند. در بین این ترکیبات، ایزوفلاون‌هایی نظیر جنیستئین که در سویا و فرآورده‌های آن و برخی دیگر از حبوبات یافت می‌شوند، دارای اثراتی مشابه با هورمون استروژن بوده و می‌توانند از شدت علائم ناشی از کمبود این هورمون جنسی زنانه پس از یائسگی (نظیر از دست دادن توده استخوانی و علائمی نظیر گُرگرفتگی) بکاهند. علاوه بر این تصور بر این است که ممکن است دریافت این ترکیبات با میزان استروژن تولیدی بدن تداخل نموده و موجب کاهش احتمال خطر ابتلا به سرطان سینه شود. البته برای استفاده از مزایای آن بر ابتلای به سرطان سینه بهتر است نخست با پزشک متخصص مشورت کنید.

 

اسیدهای چرب امگا-3

این ترکیبات مغذی به صورت مکمل‌های بدون نیاز به نسخه در داروخانه‌ها عرضه می‌شوند و البته به سادگی می‌توان این ترکیبات را از طریق منابع غذایی آن‌ها شامل انواع ماهی به ویژه ماهی‌های آب‌های سرد نظیر سالمون، هرینگ و ساردین و نیز برخی ترکیبات گیاهی به ویژه روغن بذر کتان و گردو تأمین کرد. این اسیدهای چرب دارای اثرات مفیدی بر کاهش دردناکی عضلات پس از ورزش هستند. البته علیرغم این مزایا، در بررسی‌های علمی هیچ تأثیر مثبتی از دریافت مکمل اسیدهای چرب امگا-3 بر توان استقامتی افراد مشاهده نشده است.

 

نتیجه گیری

امروزه گزارشاتی در مورد مصرف هورمون‌ها در ورزشکاران به مقاصد گوناگون موجود است. به عنوان مثال برخی افراد به خیال آنکه انسولین مهم‌ترین هورمون آنابولیکی بدن بوده و بر این اساس افزایش آن می‌تواند موجب افزایش توان آنابولیکی بدن آنان شود، به مصرف انسولین به صورت تزریقی مبادرت می‌کنند. این رفتار غلط می‌تواند یک نگرانی و دغدغه‌ای اساسی برای سلامتی آنان باشد. انسولین موجب بازسازی گلیکوژن در عضلات می‌شود و در متابولیسم ترکیبات مهمی نظیر آمینواسیدها و کراتین نقش ضروری دارد، اما این نکته که دریافت مقادیر زیاده از حد آن می‌تواند مرگبار باشد، بر هیچ کس پوشیده نیست.

با افزایش تحریک ترشح هورمون تستوسترون، سلول‌های مسئول ساخت و ترشح این هورمون مهم در بدن فرسوده شده و زودتر از زمان تعیین شده از بین می‌روند

حتی دریافت انسولین در مقادیر کم و در طولانی مدت نیز می‌تواند اثرات منفی بسیاری بر متابولیسم بدن داشته و سلامتی فرد را تهدید کند. فراموش نکنید که اگر روزی فرآورده‌ای یافت شود که بتواند محرک ترشح هورمون‌ها در بدن باشد، مصرف آن می‌تواند مخاطره آفرین باشد. به عنوان مثال با افزایش تحریک ترشح هورمون تستوسترون، سلول‌های مسئول ساخت و ترشح این هورمون مهم در بدن فرسوده شده و زودتر از زمان تعیین شده از بین می‌روند. در چنین شرایطی است که سلامتی بدن فرد دچار چالشی اساسی شده و به خطر می‌افتد و ممکن است دیگر بدن قادر به ترشح هورمون در سطح طبیعی نیز نباشد.

به یاد داشته باشید برای موفقیت در یک رشته ورزشی باید از نظر ژنتیکی مستعد بوده و با استفاده از تمرینات هدفمند، توان عضلات خود را افزایش دهید. سپس با یک برنامه غذایی متعادل نیازهای غذایی خود را تأمین کنید و در صورت نیاز (و با مشورت با یک متخصص تغذیه یا طب ورزشی) به مصرف مکمل مبادرت کنید.

 |+| نوشته شده در  جمعه بیست و چهارم خرداد ۱۳۹۲ساعت 10:9  توسط امیر زارع  | 
دلایل چاقی افراد و انواع روشهای لاغری

رنج چاقی

علم بشر با تمام یافته هایش به مثابه نوزادی نسبت به اسرار هستی بوده و دریایی از پاسخ های نیافته در باب امراض، عمل جذب و دفع، واکنش های گوناگون و بروز حالات روحی و روانی بدن انسان را در پیش روی خود دارد.

هنوز منشأ ژل های نهفته ای که یکباره از خود علائمی را بروز می دهند و برخی علت تجمع چربی و افزایش موضعی و کلی آن در بدن ناشناخته مانده است. اگر دهها هورمون چربی سوز موجود در بدن، سبب تعادل وزن و چربی متناسب می گردند، پس نباید چاقی موضع و افزایش وزن مفهومی داشته باشد.

پس چرا ال کارنیتین که سبب شل شدن چربی و تحریک و آزاد سازی آن می شود تا در اثر چرخش گردش خون وارد مرکز سلول ها شده و منفجر گردد تا چربی را بسوزاند و کالری و انرژی تولید نموده و عمل سوخت رسانی همچون بنزین اتومبیل عمل نماید، در همه ی اعضای بدن عمل نمی کند؟

به طور مثال ال کارنیتین ساختگی وقتی وارد بدن می شود، ابتدا به بیشترین محل تجمع چربی یعنی شکم و پهلو می رود و بدیهی است که با چرخش گردش خون باید در مواضع دیگر مانند ران، باسن و نیم تنه ای که چاق است نیز مؤثر افتد. اما گاهی این طور عمل نمی کند.

با این وجود این مواضع در اثر تمرین به ویژه تمرینات آئروبیکی و نیز شوک و تحرک نواحی دیگر بدن از طریق تمرمن با وزنه با تکرارهای آئروبیکی (تکرار زیاد) قابل سوخت و کاهش سایز و بدن خواهد بود. در دسته بندی آناتومیکی افراد اندومورف با ورزش مستمر و مصرف مداوم چربی سوزها می توانند بدن خود را در شرایط تیپ Shap و یا Fitness قرار دهند، اما با قطع تمرینات ورزشی و مصرف چربی سوزها به تدریج تمایل به بازگشت به تیپ اولیه را خواهند داشت.

استعداد افزایش توده عضلانی، حجم زیاد، وزن خشک و بدون چربی قهرمانان حرفه ای با یکدیگر متفاوت بوده و علت آن نیز از نقطه نظر علمی هنوز ناشناخته است. هنگامی که حجم غذای مصرفی را در طول عمر یک فرد بررسی می کنیم، به این نتیجه می رسیم که چندین تریلی غذا وارد این بدن شده، اما هرگز رشد انسان از ژنتیکی به قد و قامت یک درخت تنومند و سر به فلک کشیده نخواهد رسید.

این موضوع که رشد قدی انسان از ۱۸ تا ۲۵ سالگی متوقف شده، اما رشد عرضی او تا پایان عمر ادامه می یابد از شگفتی های هستی است.

به طور مثال هنگامی که به بزرگترین حجم و قطر بازوی یک قهرمان حرفه ای می نگریم با وجود اینکه دور بازوی وی به حدود ۶۰ سانتیمتر می رسد، اما از نقطه نظر فیزیولوژیکی تنها ۳۰ تا ۳۴ درصد توانایی قطر عضله رشد یافته و ۶۶ تا ۷۰ درصد باقی مانده هرگز رشد نخواهد یافت. زیرا در این صورت بشر همچون هیولا و گوریلی حجیم خواهد شد. اینها مجملی چند در ابهامات علم و دانش بشر نسبت به ناشناخته های علم بدن انسان است. رنج چاقی با افزایش وزن و چربی بدن به عوامل ذیل وابسته است:

۱- ژننتیک،

۲- پرخوری (اعم از حجم زیاد غذا، شیرنی جات، نوشیدنی ها، غذاهای سرخ کردنی و تنقلات)،

۳- خواب بیش از حد،

۴- عدم تحرک،

۵- ترشحات زیاد تیروئید،

بانوان بسیاری را مشاهده می کنیم که برخلاف وزن متناسب از سایز متناسبی برخوردار نیستند. یکی از دلایل آن عدم ورزش و تحرک پیش از زایمان است که موجب تجمع چربی در شکم و پهلو بعد از زایمان می گردد. دستگاه گوارش یعنی محل تخمیر غذا در این ناحیه مستقر بوده و نزدیکترین محلی که چربی ها می توانند در آنجا تجمع کنند، همین نواحی است.

غالباً نواحی شکم و پهلو را باید در سه ناحیه در نظر گرفت:

اول – بخش قدامی یا جلویی شکم که خود به سه قسمت راست، چپ و وسط شکم تقسیم می گردد.

دوم - ناحیه پهلوها.

سوم – ناحیه زیر ناف.

به طور کلی مصرف فراوان مایعات به ویژه در حین غذا، خوردن سوپ، آش، هنداونه، خربزه و طالبی در فصل گرما و پر نمودن شکم از عوامل باد کننده ی آن مثل حبوبات زیاد، سالاد فراوان و میوه ی بسیار، جملگی در حجم زیاد این نواحی مؤثر می باشند.

بدیهی است که بانوان باید بیش از آقایان در حفظ و نگهداری نواحی توجه نمایند. چرا که تغییرات آنابولیکی در دوران بارداری و تغییر شکل رحم از لحظه بسته شدن نطفه تا مراحل دوران بارداری و سرانجام زایمان در تغییر شکل این نواحی بسیار مؤثر واقع می گردند.

بزرگ شدن شکم و پهلو در اثر بی مبالاتی می تواند به تغییر شکل در لگن خاصره و چرخش این ناحیه و فروریختگی ناحیه مهره های کمری منجر گردد. دردهای کمری خانم ها در دوران بارداری به علت سنگینی جنین و تغییر شکل نواحی شکم و پهلو و مهره های کمری به همین موضوع بر می گردد. گاهی این دردها تا دوره پس از زایمان نیز ادامه می یابد.

وقتی گیاه بالا رونده ای را می بینیم که در حال کج شدن است، سعی می کنیم چوبی به آن آتل کنیم تا به تدریج گیاه صاف شود. این مثل به مثابه  راهپیمایی، حرکت و سرانجام ورزش است که می تواند قد خمیده مادران و درد کمر آنها را به وضعیت نرمال و تناسب اندام بازگرداند.

همه ی اینها نمونه هایی از ناهنجاریهای جسمانی در قالب افزایش چاقی و عدم تناسب است که می توان با رعایت اصول پزشکی و ورزش و مصرف عوامل چربی سوزهای بی ضرر از درجه ی درد آنها کاست و یا به طور کل از آن خلاص شد.

امید است در آینده ای نه چندان دور به پشتوانه ی تفکر علمی افراد، مطب پزشکان خالی از بیمار شود. اما یک پزشک با وجدان به سلامت جامعه می اندیشد. بنابراین بهتر است پیش از آنکه به فکر او باشید، به سلامتی خود بیاندیشید.

سوء استفاده از احساسات جهت مقاصد سودجویانه(نگاهی به معضل چاقی)

امروزه چاقی و افزایش وزن به معضل بزرگی تبدیل شده و میلیونها انسان را در جهان رنج می دهد. چاقی غیر از اینکه ظاهر انسان را نامتناسب و زشت جلوه می دهد، بیماریهای خاصی را نیز به دنبال دارد.

از طرف دیگر، عدم آگاهی کافی مردم در مورد تغذیه و عدم انتخاب روش مناسب برای کاهش وزن، عارضه جدی تری را به دنبال خواهد داشت. بیماریهای دیابت، کبد، یبوست و التهاب روده ی بزرگ، اختلالات روانی، تنگی نفس، تورم پاها ، واریس، بیماریهای کلیوی، سرطان پستان و رحم، کرم خوردگی دندان، فتق دیافراگمی، التهاب و درد مفاصل، ایجاد موهای زائد و … از جمله بیمارهای ناشی از چاقی به شمار می روند که در نهایت باعث کاهش طول عمر و مرگ زودرس می شوند. ظاهر نامتناسب و مبتلا به انواع بیمارهای مورد اشاره، افراد چاق را نگران کرده و آنها را به تکاپو وا می دارد، به طوری که می خواهند در کوتاهترین زمان ممکن، به هر طریقی که شده، وزن خود را کاهش دهند و از این مخمصه نجات یابند.

با افزایش روز افزون چاقی، روش های مختلفی نیز برای درمان آن ارائه می شود که بیشتر آنها، غیر علمی  و غیر مجاز می باشند و توسط افراد و گروه های فرصت طلب و فاقد صلاحیت، با تبلیغات وسیع و گول زننده اعمال می شوند.

اضطراب و نگرانی افراد چاق از یک طرف و عدم آگاهی کافی آنان در مورد روش مناسب برای کاهش وزن باعث می گردد تا بیماران جذب تبلیغات سوء و مخرب شوند و به این افراد و شرکتها رجوع کنند. استفاده از روشهای غیر علمی و غیر مجاز برای کاهش وزن، خود تبعات و پیامدهای خطرناکی را برای افراد چاق در پی دارد و بر مشکلات او آنها (چاقی و ابتلا به آن) می افزاید و به جرات می توان گفت، تلاش افراد در مراجعه به این گروه ها و روشهای غیر مجاز مختلف یا بی نتیجه می ماند یا با نتایج کوتاه مدت همراه است.

تشخیص اطلاعات نادرست کار بسیار ساده ای است، چرا که اطلاعات نادرست ظاهر احساسی دارند. تبلیغاتی چون: جدیدترین روشهای لاغری، راحت بدون رژیم، بدون ورزش ۳۰ کیلو در ماه، لاغری و چاقی تضمینی، ۱۰ کیلو در ۱۰ جلسه بدون برگشت، روشهای لاغری برای اولین بار در ایران، آخرین روشهای لاغری یک ساعت یک کیلو کاهش وزن، جدیدترین روشهای لاغری بین المللی و … همگی از جمله نمونه هایی از این تبلیغات جذاب هستند.

با کمی دقت و درایت در این گونه تبلیغات، باید پرسید که چگونه و با کدام شیوه علمی و مجاز می توان بدون تغییر در رژیم غذایی افراد و بدون نیاز به انجام تحرک و ورزش، ضمانت عدم برگشت پذیری وزن قبلی، در زمانی کوتاه، وزن آنها را کاهش داد.

آیا در این روشها واقعاً کاهش وزن با کاستن از چربی موجود در بدن صورت می گیرد یا با روشهای غیر مجازی که طی آن از طریق افزایش ادارا و دفع مقدار زیادی از آب بدن (با خوراندن داروهای ادرار آور) اقدام به کاهش وزن می کنند. (منظور از آوردن این نکته در زمینه پایین آوردن وزن خویش در کوتاه مدت هیچگاه از داروهای مدر استفاده ننمایید. زیرا با از دست دادن الکترولیتهای بدن، توسط ادرار، دچار شوک، تشنج و انقباض دردناک عضلانی گردیده و متعاقباً ایست قلبی و مرگ، سرنوشت محتوم شماست). بد نیست بدانید برای آن که یک کیلوگرم کاهش وزن داشته باشیم، باید ۳۰ ساعت پیاده روی کنیم و حال باید دید چگونه می توان در عرض یک ساعت اقدام به کاهش یک کیلوگرم وزن نمود؟

خوب دقت کنید. چیزی که به عنوان اضافه وزن شما را ناراحت می کند نه وزن عضلات شماست و نه وزن استخوانها و آب بدنتان؛ فقط چربی زیر جلدی و مقداری هم چربی میان بافتی است که شما را نگران کرده است. پس به فکر سوزاندن این چربیها باشید نه چیز دیگر.

هر گرم چربی حدوداً ۹ کالری تولید می کند. جهت سوزاندن یک کیلو از چربی بدن باید فعالیتی انجام دهید که ۹۰۰۰ کالری ای ۹ کالری حاصل از این مقدار چربی را به مصرف برساند. پیاده روی ساعتی ۳۰۰ کالری را به مصرف می رساند. پس جهت سوزاندن یک کیلو چربی، زمانی حدود ۳۰ ساعت پیاده روی لازم است.

عده ای از افراد به خاطر ماهیت خاص ژنتیکی بر اساس نوع پیکری شلدون، عضلانی پیکر یا مزومورف هستند و اگر بانوان دارای چنین وضعیت ژنتیکی باشند، حتی اگر چربی زیر جلدی و میان بافتی هم نداشته باشند، باز وزنی سنگین تر نسبت به هم سن و سالهای خود خواهند داشت. این افراد با حذف کردن وعده های غذایی سعی در به مصرف رساندن عضلات خویش جهت انرژی روزانه می کنند تا وزن عمومی آنها پایین بیاید. نتیجه این کار چیزی جز ضعف عمومی و ناراحتیهای مفصلی نیست. چون شما بدن خود را از مواد غذایی لازم که باید روزانه به آن برسد محروم می نمایید. لذا بدن شما در مقابل کاهش وزن عضلات از خود مقاومت نشان می دهد. به خاطر داشته باشید ژنتیک خود را نمی توانید عوض کنید.

بی تردید ارتقای دانش و آگاهی عمومی در سطح جامعه یکی از روشهای مبارزه با ترویج چنین شیوه های غیر مجاز و خطرناکی است که از جمله وظایف خطیر رسانه های جمعی و متخصصان آگاه در این رشته است.

علل چاقی و افزایش وزن

۱- عوامل ژنتیکی: عوامل وراثتی مختلفی وجود دارند که باعث افزایش وزن در افراد می شوند و حدود ۳۰% چاقی ها مربوط به این نوع عوامل می باشند.

۲- علل هورمونی: الف) کاهش فعالیت تیروئید ب) بیماری کوشینگ:  در این بیماری فقط تنه چاق می شود. ج) هورمونهای جنسی: چاقی به دنبال برداشتن تخمدانها دیگر چاقیها که مربوط به افزایش یا کاهش ترشح هورمونهای استروژن و پروژسترون می باشد.

۳- چاقی به دلیل مصرف دارو: الف) قرص های ضد بارداری از شایع ترین عوامل افزایش وزن است. ب) داروهای آرامبخش، داروی اعصاب و ضدافسردگی.

۴- افزایش مصرف غذا،

۵- عدم تحرک.

با تحقیقاتی که به عمل آمده، مهمترین عامل چاقی در ایران، به خاطر عادت غذایی بد و اشتباه غذا خوردن می باشد که در واقع به عدم آگاهی کافی در مورد تغذیه و غذا بر می گردد. ولی در آمریکا مهمترین علت چاقی، مصرف زیاد غذاست. خیلی از افراد چاق مراجعه کننده اظهار می دارند، در روز غذای خیلی کم مصرف می کنند و به عبارت عامیانه می گویند حتی آب هم می خورند چاق می شوند. واقعاً هم درست می گویند. شیوع چاقی در ایران عمدتاً به علت پرخوری افراد نبوده بلکه به عادات غذایی نادرست باز می گردد.

انواع روشهای لاغری در ایران و انتخاب مناسبترین روش

۱- درمانهای دارویی:

الف) داروهای ادرار آور: این دارو باعث می شود که حجم زیادی از آب بدن در مدت کوتاهی به صورت ادرار از بدن خارج شود. در این روش بسته به میزان مصرف، ممکن است در عرض یک ساعت بدن ۲۱ لیتر آب از دست دهد، بدون آنکه تغییر در مقدار چربی داشته باشد. اکثر افرادی که اقدام به کاهش وزن سریع می کنند، مانند کاهش وزن یک کیلو در یک ساعت، از این نوع روش استفاده می کنند.

ب) داروهای ضد اشتها: این نوع داروها باعث کاهش تمایل به غذا خوردن و کاهش موقتی وزن در افراد می شوند. ولی بعد از قطع دارو، اشتها به حالت اول برگشته و وزن نیز دوباره افزایش می یابد. از طرفی در این روش فرد دچار سوء تغذیه و عوارضی مانند ریزش مو، ضعف و افسردگی می گردد. این روش هم مانند روشهای دیگر، درمان مناسبی نخواهد بود. چون مشکل چاقی با دارو و کم خوردن حل نخواهد شد.

ج) پودرهای مکمل غذایی: این پودرها حاوی انواع مواد مغذی و فیبر می باشد که می تواند جایگزین مواد مغذی مورد نیاز بدن گردد.

این روش هم درمان مناسبی نخواهد بود، چون اولاً فرد چاق نمی تواند همیشه از این پودرها استفاده کند و خسته خواهد شد، دوماً هزینه سنگینی در پی خواهد داشت و بعد از مدتی کوتاهی فرد مجبور به ترک آن خواهد شد و عادات غذایی گذشته را ادامه خواهد داد.

د) داروهای جدید که باعث می شود چربی از طریق دستگاه گوارش جذب نشود(مانند زنیکال): این هم روش مناسب یرای درمان نمی باشد. اولاً بیشتر مواد غذایی مصرفی در ایران موارد قندی و نشاسته ای می باشد و این دارو تأثیری در عدم جذب آنها نخواهد داشت. بنابراین تنها با کاهش جذب چربی نمی توان با چاقی مبارزه کرد و دوماً هزینه سنگین آن باعث می شود مدت مصرف آن خیلی کوتاه باشد.

۲- کاهش وزن از طریق انواع محلولهای لاغری، ژل، کرم، صابون و …:

این شیوه هم تنها منجر به تعریق در مناطقی از بدن شده و در عمل تغییری در مقدار چربی موجود در بدن افراد چاق انجام نمی دهد و بعد از مدت کوتاهی وزن به حالت اول بر می گردد.

۳- سونا:

سونا یکی از روشهای شایع برای کاهش وزن در ایران است. گرمای زیاد موجود در سونا باعث افزایش دمای بدن و افزایش تعریق می گردد و در نتیجه در مدتی که فرد در داخل سونا قرار دارد، مقدار زیادی آب را از راه تعریق از دست می دهد. بنابراین وزن زیادی را در این مدت از دست می دهد. اما این کاهش وزن، کاهش چربی بدن نمی باشد، بلکه کاهش وزن به شکل کاذب است و بعد از مدتی کوتاه با نوشیدن آب  وزن به حالت اول بر می گردد. برای اثبات این ادعا کافی است مقداری چربی حیوانی تهیه کرده و پس از وزن کردن، آن را در سونا بگذارید. بعد از چند ساعت آن را از سونا خارج کنید و دوباره وزن کنید. خواهید دید که هیچ تغییری در حجم و وزن چربی ایجاد نشده است.

۴- شکم بندهای لاغری و پوشش پلاستیکی:

این روش هم با افزایش حرارت به صورت موضعی باعث افزایش تعریق شده، بنابراین آب بین سلولی و آب چربی شکم و اطراف آن از دست می رود. اما چربی شکم دست نخورده سر جای خودش باقیست و بعد از مدت کوتاهی با مصرف آب دوباره وزن به حال اول بر می گردد.

۵- تشکهای برقی (ترمودرمی):

این روش هم درست مثل روش قبلی فقط باعث کاهش آب بدن و کاهش کاذب وزن می شود.

۶- دستگاه الکتریکی (فارادیک) و یا کمربندهای ماهواره ای:

این روش جدیدتر از انواع دیگر است. این دستگاه دارای پدهایی مانند دستگاه نوار قلب (تست ورزش) است که به نقاطی از بدن وصل می شود و عضلات آن ناحیه را وادار به انقباض و فعالیت می کند که به این انقباض Passive غیر فعال می گویند که در مقابل انقباض Active یا فعال وجود دارد که فرد با اراده خود عضله را منقبض و آن را وادار به فعالیت می کند. از این روش کسانی استفاده می کنند که تنبل هستند و حوصله تحرک و فعالیت ندارند و یا افرادی که تحرک فیزیکی آنها توسط پزشک منع گردیده است. این روش هم راه درمان مناسبی برای کاهش وزن نخواهد بود. زیرا لازمه تأثیر گذاری آن استفاده دایمی است که خسته کننده و پر هزینه است.

۷- طب سوزنی:

این روش از روشهای قدیمی است. در این روش با قرار دادن سوزنهایی در نقاط مختلف بدن باعث کاهش اشتها می شوند. طب سوزنی برای کاهش و درمان چاقی نیست. چرا که اولاً موجب سوء تغذیه می شود و از طرف دیگر با برداشتن سوزن اشتهای فرد باز می گردد.

۸- ماساژ (ویبراتور یا جی فایو):

در این روش از طریق دست یا تسمه های لرزاننده، منطقه مورد نظر بدن را ماساژ می دهند. این روش در رفع سلولیت می تواند مؤثر باشد، اما در کاهش وزن و از بین بدن چربی نمی تواند روش مطمئنی باشد. این روش به خاطر حرکت دادن مایعات به طرف نقاط دیگر بدن باعث کاهش سایز می شود که کاذب و موقتی است.

۹- آب درمانی:

آب درمانی هم یکی از روشهای قدیمی است. در این روش بیمار فقط از آب و مایعات استفاده می کند. در روش آب درمانی هم به دلیل آن که بیمار برای مدتی از خوردن غذا محروم می شود، بعد از پایان دوره به علت محرومیت شدید غذایی اولاً مبتلا به اختلالات گوارشی می شود و ثانیاً حس خوردن غذا در او شدیداً بالا می رود و به وزن اول بر می گردد. استفاده از این شیوه فقط برای مدت کوتاهی می تواند برای بیمار قابل تحمل باشد.

۱۰- کاهش وزن از طریق ورزش:

ورزش یکی از روشهای بسیار مناسب برای برخورداری از جسم سالم و وزن ایده آل است. کاهش وزن فقط از طریق ورزش مشکل و دشوار است. همان طور که قبلاً اشاره شد مثلاً برای از دست دادن یک کیلوگرم چربی بدن، باید ۳۰ ساعت پیاده روی کرد که از نظر زمان و امکانات لازم شاید برای ما مقدور نباشد.

۱۱- کاهش وزن از طریق رژیم غذایی:

معمولاً افراد برای کاهش وزن از این طریق به شیوه هایی رو می آورند که نه تنها تأثیر مثبتی در کاهش وزن آنها نمی گذارد، بلکه آنها را دچار سوء تغذیه نیز می کند؛ مانند رژیمهای تک خوری.

حذف یک وعده ی غذایی مثل صبحانه، و با کاهش مصرف در وعده های غذایی از جمله این روشهاست. با حذف وعده غذایی فرد دچار کاهش قند خون و کاهش کارایی روزانه و حتی ابتلا به پرخاشگری می شود و در وعده های بعدی هم با پرخوری آن را جبران می کند. ضمن آنکه در روش کاهش میزان مصرف در وعده های غذایی، فرد به اندازه کافی مواد مغذی مورد نیاز مصرف نمی کند و دچار سوء تغذیه می شود.

بهترین شیوه در این میان، رژیم غذایی بر مبنای علمی آن است که در آن تمام مواد مغذی مورد نیاز بدن در رژیم غذایی تأمین می شود. این برنامه غذایی توسط کارشناسان، متخصصان و پزشکان پایه ریزی می شود.

۱۲- کاهش وزن از طریق رژیم غذایی و ورزش:

این روش بهترین و اصولی ترین روش برای کاهش وزن و داشتن وزن ایده آل است. در این روش از یک رژیم غذایی برنامه ریزی شده که در بالا به آن اشاره شد، همراه با ورزش متعادل (مانند پیاده روی) استفاده می شود. در این روش از مواد مغذی مورد نیاز استفاده می شود و خطر سوء تغذیه وجود ندارد و از طرفی با ورزش مناسب روند کاهش وزن تسریع می گردد. این روش سلامت جسم و روح را به ارمغان می آورد. و عوارضی مانند ریزش مو، چروکیدگی پوست و … را در پی نخواهد داشت. باید متوجه باشید در طی رژیم برنامه ریزی شده متخصصان تغذیه، عادت غذایی گذشته را ترک گویید و به عادت غذایی جدید انس بگیرید، که این بهترین اصل در درمان چاقی است.

لازم به یادآوری است که روشهای ذکر شده غیر از روش ۱۲، همگی دارای محاسن و معایب خاص خود می باشند. منظور از معرفی اینگونه روشها، آشنایی خوانندگان عزیز از روشهای مرسوم و رایج در ایران می باشد. اخیراً در کشورهای اروپایی با فرستادن بالن به داخل معده ایجاد سیری زودرس در فرد چاق می نمایند یا اخیراً پزشکان فردی را که ۱۸۰ کیلوگرم وزن داشت را مورد جراحی قرار داده و مقداری از روده و حجم معده این فرد را کم کردند تا جذب مواد غذایی در این فرد کم گردد. این تصمیمات خاص متخذه از طرف متخصصان بر این اساس است که ادامه زندگی فرد با وضعیت فعلی را قرین با مخاطراتی می بینند. از این رو اقدام به چنین اعمالی می نمایند. یا دستگاه های ذکر شده هر کدام مورد استفاده پزشکی چه در ورزش و چه در فیزیوتراپی  و ناراحتیهای ستون فقرات دارند، منتها استفاده از آنها جهت کاهش وزن اگر توسط پزشک متخصص و معتبر تجویز گردد با رعایت وضعیت خاص بیمار تجویز گردیده و نباید این را در رابطه با هر گونه چاقی بسط داد.

یک رژیم غذایی مناسب باید دارای چه خصوصیاتی باشد؟

۱- مهم ترین ویژگی که یک رژیم غذایی باید داشته باشد این است که تمام مواد مغذی مورد نیاز روزانه بدن را در بر گیرد.

۲- رژیم غذایی باید طوری برنامه ریزی گردد که فرد در طول روز احساس گرسنگی نکند.

۳- رژیم غذایی باید بر اساس سن، جنس، نوع و میزان فعالیت و شرایط ویژه برنامه ریزی گردد. مثلاً فردی که در دوران رشد قرار دارد با فردی که این دوران را طی کرده رژیم متفاوتی خواهند داشت.

۴- رژیم غذایی باید طوری باشد که مواد غذایی آن قابل دسترس باشد.

۵- رژیم غذایی باید با فرهنگ فرد هم خوانی داشته باشد.

۶- به دنبال رژیم غذایی، فرد نباید دچار عوارضی مانند ریزش مو، ضعف و بی حالی، افسردگی و چروکیدگی پوست شود.

نتیجه گیری:

برای اقدام به کاهش وزن، در ابتدا باید علت و عوامل اصلی چاقی را شناسایی کنید. اگر با هر روشی اقدام به کاهش وزن کنید، اما عامل زمینه ای و ریشه اصلی چاقی را از بین نبرید مطمئن باشید که چاقی پس از مدتی دوباره به سراغ شما خواهد آمد.

همان طور که افزایش وزن به صورت تدریجی صورت می گیرد، کاهش آن هم نیاز به مصرف زمانی دارد که در طول این دوره با اعمال شیوه های علمی رژیم غذایی تحت نظر پزشکان و متخصصان امر همراه با تحرک بدنی و ورزش روزانه تناسب اندام دوباره به دست آید و وزن کم شود.

 |+| نوشته شده در  شنبه چهارم خرداد ۱۳۹۲ساعت 17:4  توسط امیر زارع  | 

سلامت و پزشکی | قوز پشت یا kyphosis و تمرینات ورزشی برای رفع آن کیفوز یک اختلال ستون فقرات است که در کودکان یا بزرگسالان رخ می دهد. این اختلال باعث پشت بر آمده یا کوهان دار می شود.
 
قوز پشت یا kyphosis و تمرینات ورزشی برای رفع آن

انحناهای طبیعی ستون فقرات، سر را روی مرکز لگن حفظ می کنند و باعث جذب متناسب نیروهای وزنی و ضربه ها می شوند. در ناحیه سینه ای افزایش بیش از حد قوز پشت و در ناحیه کمری افزایش گودی کمر می تواند باعث وضیعت بد بدن و عدم تعادل سر روی لگن گردد.

قوز ستون مهره ها به علت تغییر شکلی که در تناسب اندام ایجاد می کند، برای افراد بسیار ناخوشایند است.

پزشک ارتوپد برای تشخیص این بیماری از رادیوگرافی ساده استفاده می کند.

اگر قوس ستون فقرات سینه ای از 50 درجه بیشتر باشد، غیر طبیعی محسوب می شود.

  • علت ایجاد انحنای کمر و یا قوز

چندین عامل در بروز این وضعیت مؤثر است.

1. بد قرار گرفتن وضعیت بدن بخصوص در هنگام نشستن که غالباً با سعی و کوشش در قرار دادن بدن در وضعیت صحیح اصلاح می شود.
2. ضعف عضلات در بیماریهای عضلانی بدن.
3. قوز که در مواردی مانند در رفتگی لگن و خمیدگی طبیعی ستون مهره ها دیده می شود.
4. بیماریهای ستون مهره ها که به وسیله بیمار و یا پزشک قابل اصلاح نیستند.
5. شکستگی ستون مهره ها در اثر تصادف یا تومور
6. علل مادرزادی بر اساس علل ایجاد کننده که ذکر شد درصد شیوع آن در جامعه متفاوت است.

برجستگی غیر عادی در ستون مهره ها همراه یا بدون انحناء جانبی ستون فقرات، درد، اشکال در راه رفتن، خستگی زودرس و در مراحل شدید بیماری، اختلالات تنفسی و عصبی از علایم آن است.

بهترین روش تشخیص، معاینه دقیق توسط پزشک متخصص است. روشهای پرتونگاری (رادیو گرافیک) هم در تشخیص این معاینه کمک کننده است.

درمان قطعی بیماری مستلزم همکاری صمیمانه خود بیمار است. تغییر عادت در طرز نشستن غلط، استفاده از قوزبند، فیزیوتراپی جهت رفع ضعف عضلات ستون فقرات که می تواند عامل ایجاد کننده باشد، از درمانهای طبی است.

در صورتی که بیماری آنچنان پیشرفت کرده باشد که باعث بروز علائم حسی و حرکتی در اندامها، اشکالات تنفسی و یا تغییر شکل شدید ستون فقرات باشد ممکن است جراحی در درمان کمک کننده باشد. در مواردی که علت، وضعیت غلط در نشستن و یا ضعف عضلات باشد، اصلاح نشستن و برخاستن و تقویت عضلات ستون مهره ها به وسیله انجام نرمشهای سبک کمک کننده است.
طرز صحیح نشستن روی صندلی، رانندگی، خوابیدن، راه رفتن کمک کننده است.

اما رعایت نکات بهداشتی، درمانی براساس علل بیشمار آن متفاوت می باشد. ممکن است در اثر بی مبالاتی و نادیده گرفتن دستورات پزشک در انجام ورزشهای مخصوص، استفاده نامناسب از قوزبندها، بیماری عود یا پیشرفت نماید.

بی علاقگی نوجوانان و دانش آموزان به نرمش و ورزش و وضعیت بد قرارگیری آنها هنگام نشستن پشت نیمکت های مدرسه بخصوص هنگام مطالعه می تواند از علل این بیماری باشد.

انواع قوز یا کیفوز

  • کیفوز وضعیتی (Postural kyphosis) :

شایع ترین نوع کیفوز ستون مهره است و در واقع افزایش قوسی است که به طور طبیعی در ستون مهره سینه ای وجود دارد. این عارضه بیشتر در نوجوانان دیده می شود و در دختران بیشتر است.

این بیماری به ندرت دردناک است. کیفوز وضعیتی به ندرت موجب بروز مشکلی در زمان بزرگسالی می شود.

  • کیفوز شوئرمن (Scheuermann’ Kyphosis) :

شوئرمن نام رادیولوژیست دانمارکی است که اولین بار این عارضه را شرح داد. این بیماری نیز در نوجوانان بروز کرده و معمولا شدت قوس ستون مهره در این بیماری بیش از کیفوز نوع قبل است.

گاهی دردناک می شود که ممکن است درد در هنگام ایستادن و نشستن طولانی مدت یا با فعالیت ورزشی بیشتر شود. در رادیوگرافی ساده مهره های این بیماران تغییر شکل داده و به جای استوانه ای بودن به صورت گوه دیده می شوند.

  • کیفوز مادرزادی (Congenital Kyphosis) :

در این نوع کیفوز، ستون مهره جنین در زمانی که در شکم مادر است خوب تشکیل نشده است.

ممکن است دو یا چند مهره از یک طرف به هم چسبیده باشند، یا یک مهره بصورت ناقص تشکیل شده باشد که بعد از تولد با رشد بچه، قوس ستون مهره به تدریج بیشتر می شود.
  • درمان کیفوز یا قوز پشتی ستون فقرات
- معمولاً از درمانهای غیر جراحی و جراحی برای درمان کیفوز ستون فقرات استفاده می شود.
- بیمار باید نرمشهای طبی خاصی را انجام دهد.
- اگر فرد همچنان در حال رشد باشد، ممکن است از بریس های خاصی (قوزبند) استفاده کند.
- استفاده از این بریس ها معمولا تا زمان اتمام رشد در پایان بلوغ ادامه می یابد.
- اگر زاویه قوس ستون مهره بیش از 75 درجه باشد، معمولا از درمان جراحی استفاده می شود.
- درمان کیفوزهای مادرزادی نیز توسط عمل جراحی صورت می گیرد.
  • ورزش هایی برای درمان قوز

1- در حالت سجده قرار بگیرید و دستها را پشت سر بگذارید. سپس سر، گردن و تنه را تا حدی بالا بیاورید که با لگن در یک سطح قرار بگیرند.

2- چانه را به سمت عقب ببرید. حفظ این وضعیت به مدت 8 ثانیه توصیه می شود.

قوز پشت یا kyphosis و تمرینات ورزشی برای رفع آن

3- گوشه اتاق ایستاده و دستها را به دیوارها تکیه دهید. سپس سعی کنید که تنه خود را به سمت جلو برده و این وضعیت را برای چند ثانیه حفظ نمایید.

قوز پشت یا kyphosis و تمرینات ورزشی برای رفع آن

4- یک دست را روی دنده ها و یک دست را روی شکم قرار دهید و تلاش نمایید که در حین دم و بازدم، زیر دست بالایی انقباضی حس نشود. به این ترتیب تنفس فقط توسط عضله دیافراگم (یعنی زیر دست پایینی) انجام خواهد شد.

قوز پشت یا kyphosis و تمرینات ورزشی برای رفع آن

5- روی تشک سفتی نشسته و دو مکعب در طرفین خود قرار دهید. سپس دستها را روی مکعب ها گذاشته و سعی نمایید تنه را به سمت بالا ببرید، طوری که باسن از زمین جدا شود. حفظ این وضعیت به مدت 8 ثانیه توصیه می شود.

قوز پشت یا kyphosis و تمرینات ورزشی برای رفع آن

6- روی زمین دراز بکشید و یا این که بایستید و به دیوار تکیه نمایید. یک رول از جنس فوم یا غیره را در محلی که بیشترین قوس کیفوز حس می شود قرار دهید. سپس قسمت بالا تنه را روی این فوم به عقب ببرید.

قوز پشت یا kyphosis و تمرینات ورزشی برای رفع آن

قوز پشت یا kyphosis و تمرینات ورزشی برای رفع آن

7- این ورزش به صورت نشسته روی صندلی یا ایستاده قابل انجام است. دستها را در امتداد شانه قرار داده و با استفاده از تراباند .

قوز پشت یا kyphosis و تمرینات ورزشی برای رفع آن

  • چند تمرین دیگر:

تمرین پل:

- به پشت بخوابید و زانوها را خم و کف پا به عرض شانه باز روی زمین قرار دهید.
- کف پاها حدود 20 - 30 سانتیمتر از باسن فاصله پیدا کند.
- کاملا باسن را از زمین بلند کنید یک زیر اندازی زیر پاها و پشت قرار دهید.
- در این حالت 30 ثانیه بمانید. حرکت میانی را می توانید انجام ندهید.
- دست ها را به عقب حرکت دهید.

قوز پشت یا kyphosis و تمرینات ورزشی برای رفع آن

حرکت تمساح:

- حرکتی است خوابیده به شکم که عضلات بالا برنده ی ستون فقرات را تقویت می کند.
- روی زیر اندازی به صورت بخوابید و دستهایتان را به پهلوها برسانید.
- همچنانکه دم انجام می دهید بینی، سینه، بازوها و پاهایتان را چند سانتیمتر بالا آورید.
- کفلها را به هم بفشارید و سعی کنید پاها را به پشت برستنید.
- انتهای انگشتان را برگردانید و بازوهای فوقانی را بالا آورید به سمت سقف.
- با چشمان به زمین نگاه کنید تا اینکه به جلو بنگرید تا گردن را در راستای ستون فقرات نگه دارید.
- این حالت را 30 ثانیه نگه دارید.

یک حرکت دیگر:

به شکم روی پد یا فوم دراز بکشید و دستها را در کنار بدن قرار دهید . کف دستها باید رو به بالا باشد .

ران ها را به داخل بچرخانید بنحوی که انگشتان بزرگ پا روبروی یکدیگر قرار گیرند .

همزمان با بازدم پاها و دستها را از زمین بلند کنید . بعد از حفظ تعادل سر و نیم تنه ی فوقانی را نیز از زمین بلند کنید .

 

-دستها را کاملا بکشید و آنها را موازی زمین قرار دهید .

- حفظ این حرکت شاید در ابتدا برای شما قدری مشکل بنظر برسد ولی تلاش نید پوزیشن تمساح را 30 ثانیه حفظ کنید و آرام نفس بکشید. سپس با بازدمی دوباره به حالت اول باز گردید.
- انجام 6 بار روزانه این تمرین به شما توصیه می شود .

قوز پشت یا kyphosis و تمرینات ورزشی برای رفع آن

نمونه دیگری از حرکت تمساح:

قوز پشت یا kyphosis و تمرینات ورزشی برای رفع آن

پل یوگی ( Setu Bandha Sarvangasana ):

- به پشت دراز بکشید .

- در صورت لزوم یک قطعه فوم نرم در زیر شانه ها و سر و گردن خود قرار دهید.
- زانوان خود را خم کنید و کف پاها را روی زمین بگذارید.
- تا حد ممکن باید پاشنه ها با زمین در تماس باشند و نیز دستها در کنار یدن روی زمین.

- توام با بازدم با انقباض پاها کمر و باسن را از روی زمین بلند کنید در حالی که رانها در کنار هم قرار دارند.

- دستها را در زیر کمر بهم گره بزنید.

- باسن باید بقدری بالا آید تا رانها تقریباْ موازی زمین قرار گیرند و زانوها باید مستقیما بالای پاشنه ها باشند و اما باید آنها بسوی جلو فشار داد.

- این حالتی است که انتهای استخوان خاجی بسمت زیر زانوها متمایل است.

- و بالای استخوان لگن به سمت ناف متمایل می شود.

- به آرامی چانه را از سینه فاصله بدهید و در عین حال استخوان جناغ سینه را بسمت چانه بفشارید.

- در حالی که قسمت خارجی بازوها را منقبض می کنید سعی کنید استخوان کتف را در زیر بدن خود پهن کنید.

- 30 تا 60 ثانیه در این پوزیشن توقف کنید و با بازدم دیگری به حالت اول باز گردید.

قوز پشت یا kyphosis و تمرینات ورزشی برای رفع آن

کشش 90 درجه به پشت ( 90-Degree Back Stretch ):

- زانو بزنید در حالی که زانوها 90 درجه خم شده اند.
- به پشت خم شوید و تلاش کنید از پشت با دستها مچ پاها را بگیرید.
- اگر گرفتن مچ پاها برای شما ممکن نیست تا جایی که ممکن است به عقب خم شوید.
- 30 ثانیه در این پوزیشن باقی بمانید.

قوز پشت یا kyphosis و تمرینات ورزشی برای رفع آن

کشش به وسیله تراباند:

- تقویت عضلات پشت می تواند به شما در رفع قوز پشت کمک کند .
- برای انجام این تمرین به پشت بر روی پد بدنسازی یا سطح نرمی دراز بکشید و تیوب یا کش بدنسازی را از زیر کف یکی از پاهای خود عبور داده و دو سر آن را با دو دستان خود بگیرید.
- حال پای مربوطه را بلند کنید تا نزدیک به حالت قائم و کش با با دو دست خود بکشید و در حال کشیده و انقباض 10 ثانیه نگه دارید و دوباره ریلکس شوید.
- این تمرین را 12 - 10 بار تکرار کنید.

قوز پشت یا kyphosis و تمرینات ورزشی برای رفع آن

کشیدن کش به سمت صورت ( Resistance Band Face Pull ):

- بایستید و وسط یک کش بدنسازی را در مقابل صورت خود به دستگیره یا هر چیز دیگری وصل کنید و دو طرف آن یا دستگیره های آن را با دو دست خود بگیرید.
- کش را به طرف صورت خود بکشید . در این تمرین باید مراقب باشید که دستتان از دستگیره ها رها نشود و به صورتتان برخورد نکند.
- نوع کش بدنسازی تفاوت زیادی ندارد . می تواند از نوع زیر باشد یا از انواع دیگر که در تمرینات قبلی توضیح داده شد.
- این کشش را 15 بار انجام دهید.

قوز پشت یا kyphosis و تمرینات ورزشی برای رفع آن

 |+| نوشته شده در  پنجشنبه دوازدهم اردیبهشت ۱۳۹۲ساعت 18:9  توسط امیر زارع  | 

 
آیا می دانید علت به وجود آمدن گودی در ناحیه کمر چیست ؟آیا این گودی مفید است یا مضرر ؟ دکتر فرزاد کارگر زاده جراح ستون فقرات و مفاصل و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی دراین باره توضیح می دهند:

گودی کمر چیست و درمان گودی کمر - فیزیوتراپیست وحید صادقی

 دردهای ستون مهره‌ها و گودی کمر جزو مشکلات شایع است.چطور می‌توان از ایجاد این مشکلات پیشگیری کرد؟پیش از هر چیز باید راستای ستون مهره را بشناسید و دقت کنید هر کاری که موجب به هم خوردن این راستا شود می‌تواند موجبات درد ستون فقرات را فراهم کند.یک تقعر تحتانی در ناحیه کمر داریم که به آن لوردوز کمری می‌گوییم،تحدب بالایی آن منطقه که درست در قسمت پشت است را کیفوز می‌نامیم و انحنای مقعر دیگری در گردن وجود دارد که لوردوز خفیف گردنی گفته می‌شود.این حالت ستون مهره‌ها که حالت مارپیچ و فنری ‌شکل را به آن می‌دهد موجب می‌شود تحرک صورت گیرد. هر حالتی که لوردوز کمر،کیفوز پشتی و لوردوز گردن را به هم بزند درد تولید می‌کند و سپس اسپاسم عضله و گرفتگی آن به مرور پیش می‌آید و فشار به استخوان‌ها و در نهایت مشکلات دیسک بروز می‌کند.


چه مواردی موجب تغییر حالت طبیعی ستون مهره‌ها می‌شود؟
اول از همه وجود یک شکم بزرگ موجب زیاد شدن لوردوز کمری می‌شود و برای جبران این حالت، ستون مهره‌ها ناچار است انحنا و تحدب ناحیه پشتی را بیشتر کند و همین امر در نهایت به گودی زیاد کمر،قوز شدن پشت و به ناچار،زیاد شدن انحنای گردن منجر می‌شود.علاوه بر ‌آن گاهی در افراد لاغر به دلیل ضعف عضلات شکمی چنین حالتی ایجاد شده و گودی کمر زیاد شود.
 
رعایت اصول صحیح نشستن چقدر در پیشگیری از مشکلات ستون مهره‌ها موثر است؟
طرز صحیح نشستن موجب حفظ حالت طبیعی ستون مهره‌ها شده و عضلات هر قسمت مجبور نمی‌شوند برای جبران وضعیت غلط نشستن کار بیشتری بکنند و دچار اسپاسم و خستگی شوند. کف‌پا،باسن،پشت و کتف شما باید در وضعیت صحیح قرار بگیرند تا احساس راحتی کنید.اگر پای شما به زمین نرسد و آویزان باشد موجب خستگی و درد می‌شود.اگر کتف به صندلی نچسبد،سر به ناچار در حالت جلو می‌افتد و خستگی،گرفتگی عضلات گردن و گاهی سوزش کتف را موجب می‌شود.

 
گاهی افراد خود را روی صندلی سر می‌دهند و به حالت نیم‌هلال می‌نشینند. این کار به ستون مهره‌ها آسیب می‌رساند؟
نشستن طولانی‌مدت در این وضعیت به ستون مهره‌ها شکل می‌دهد و به‌ خصوص اگر فرد در سنین رشد این طور بنشیند،این شکل ‌گیری ناصحیح ستون مهره‌ها پایدار می‌شود.


آیا در سنین بالا می‌توان بدشکلی ستون مهره‌ها را اصلاح کرد؟
عضله‌ های ما در هر سنی 25 درصد قدرت تقویت دارند اما اگر در کودکی عضله‌ های ما درست شکل بگیرند و انحناهای طبیعی در وضعیت اصولی رشد کنند ستون مهره‌ها شکل صحیح می‌گیرد.اگر در کودکی بد بنشینید ستون مهره بدشکل شده و در میانسالی اگر بخواهید عضله خود را تقویت کنید نیازمند صرف نیروی زیاد و البته بازدهی کمتر هستید.به هر حال جلوی ضرر و آسیب به ستون مهره‌ها را باید بگیرید و با رعایت اصول بهداشتی ستون مهره‌ها بر سلامت و شادابی خود بیفزایید.

و توصیه آخر؟
هنگام مطالعه،نوشتن،غذا خوردن و هر کار دیگر اصول درست نشستن را رعایت کنید.به سمت جلو خم نشوید و ستون مهره‌ها را در زاویه کمتر از 90 درجه قرار ندهید.حتی زاویه 90 درجه و کاملا صاف نشستن هم صحیح نیست باید در زاویه 110 تا 120درجه بنشینید.چون اگر سرتان را به جلو خم کنید دچار گرفتگی عضلات می‌شوید و بعد از مدتی سردردهای طولانی به سراغتان می‌آید و تمرکز کافی را نخواهید داشت.موقع نشستن پاها را به زیر صندلی نبرید.این کار گودی کمر‌تان را می‌افزاید و به زانوها فشار می‌آورد.توصیه مهم دیگر در خصوص توالت رفتن است.بهتر است از توالت ‌فرنگی استفاده شود و این نکته در خصوص کسانی که مشکل کمر و زانو دارند جزو ضروریات اصلی تلقی می‌شود.
 
منبع:salamat.ir

 |+| نوشته شده در  سه شنبه دهم اردیبهشت ۱۳۹۲ساعت 19:18  توسط امیر زارع  | 

تقسیم بندی عضلات در انواع حرکات

تمرینات شکم

  

 

Olympic and Power Lifts

 

 

 |+| نوشته شده در  چهارشنبه بیست و هشتم فروردین ۱۳۹۲ساعت 20:48  توسط امیر زارع  | 
مقدمه

پلیومتریک (Polymeric) اشاره به تمریناتی است که عضله را قادر می سازد در کوتاه ترین زمان بیشترین نیرو را اعمال نماید. در این تمرینات بدنبال بارگذاری عضله بصورت برون گرا (eccentric)، بسرعت بشکل درونگرا (concentric) منقبض می شود. متن پیش رو نشان خواهد داد که تمرینات پلیومتریک به لحاظ فیزیولوژیکی چگونه و چطور عمل می نمایند. همچنین به مقالاتی درباره تأثیر تمرینات پلیومتریک بر قدرت اشاره خواهد شد.

 

نحوه عمل تمرینات پلیومتریک

عضله ای که پیش از انقباض درون گرا (کوتاه شونده) تحت کشش قرار بگیرد با نیروی بیشتری منقبض خواهد شد، مثلا خم کردن زانوها قبل از پرش عمودی. با خم کردن سریع زانوان پیش از پرش، عضلات دخیل در پرش تحت کشش قرار گرفته و می توانند با نیروی بیشتری منقبض شوند. برای این پدیده دو دلیل ذکر می شود:

  • ویژگی های مکانیکی بافت عضلانی: با تحت کشش قرار گرفتن عضلات پیش از انقباض انرژی ارتجاعی ذخیره شده در بافت های ارتجاعی نظیر عضله و تاندون رها می شود که می تواند به اجرای پرقدرت تر حرکت کمک نمایند. ویژگی ارتجاعی تاندون و عضله، قابل تشبیه به فنری است که کشیده شده باشد، فنر برای برگشت به حالت اولیه قادر به تولید نیرو است.
  • ویژگی های عصبی ـ فیزیولوژیکی: وقتی عضله بسرعت تحت کشش قرار گیرد خصوصیات عصب شناختی عضله سبب می شود برای احتراز از آسیب دیدگی منقبض شود این پدیده به عنوان بازتاب کششی (stretch reflex) شناخته شده است. بازتاب کششی سبب میشود تا عضله بدنبال کشش به صورت درونگرا کوتاه گردد که در نهایت به عمل پرتوان عضله هنگام فعالیت می انجامد. اگر بین اثر بازتاب کششی (که به دنبال کشش عضله روی میدهد) و منقبض شدن درونگرای عضله بصورت ارادی وقفه ای رخ دهد این نیروها با  هم جمع نشده و اثر بازتاب کششی از بین می رود (مثلا بین خم کردن زانوها و پریدن به بالا تأخیر زمانی روی دهد).

محققان امروزه به این نتیجه رسیده اند که هم ویژگی های ارتجاعی تاندون و عضلات و هم ویژگی های عصب شناختی عضلات به اجرای پرتوان تمرینات پلیومتریک کمک می نمایند.

 

مراحل یک حرکت پلیومتریک

تمام حرکات پلیومتریک شامل سه مرحله هستند.

  • مرحله اول: همراه با انقباض برونگرای عضله و پیش کشش است. در این مرحله انرژی ارتجاعی تولید و ذخیره می شود.
  • مرحله دوم: مرحله گذار از پیش کشش به آغاز انقباض درونگرای عضله است. این فاصله زمانی مختصر را مرحله «استهلاک» (Amortization) می نامند. هرقدر این مرحله کوتاه تر باشد منجر به انقباظ عضلانی پرتوان بعدی خواهد شد.
  • مرحله سوم و آخر: انقباض واقعی عضله است که در تمرین مورد توجه ورزشکاران بوده و سبب پرتاب یا پرش پرتوان می شود.

این سه مرحله متوالی در اصطلاح چرخه کشش ـ کوتاه شدن (Stretch-Shortening Cycle) نامیده می شود. در واقع می توان تمرینات پلیومتریک را تمرینات چرخه کشش ـ کوتاه شدن نامید.

 

چگونگی اثر چرخه کشش ـ کوتاه شدن

یک راه ساده برای نشان دادن اثر چرخه کشش ـ کوتاه شدن انجام دو پرش عمودی است. در اولین پرش از ورزشکار بخواهید مفاصل زانوان و لگن خود را خم کرده و بعد از 3 تا 5 ثانیه مکث پرش نماید. این عمل باعث افزایش زمان مرحله استهلاک می شود. در پرش دوم از ورزشکار بخواهید به محض خم کردن زانو و لگن فورا پرش نماید. این کار زمان مرحله استهلاک را کاهش میدهد. در مقایسه این دو پرش همانطور که ممکن است حدس زده باشید پرش دوم منجر به پرش موفق تری می شود. بنابراین هرقدر زمان مرحله استهلاک کوتاه تر باشد حرکت پلیومتریک پرتوان تری اجرا خواهد شد.

 

آیا تمرینات پلیومتریک مفید هستند؟

با استفاده از چرخه کشش ـ کوتاه شدن حرکات بصورت انفجاری و پرتوان می توان انجام داد. پلیومتریک استفاده مداوم از خاصیت ارتجاعی اجزای انقباضی و کاربرد آنها در حرکات ورزشی است. اما اجرای تمرینات پلیومتریک چه اثرات درازمدتی بر بدن می گذارد؟

تحقیقات زیادی نشان میدهد که تمرینات پلیومتریک منجر به بهبود پرش عمودی، پرش طول، دوی سرعت و دوچرخه رانی سرعت می شود. همچنین به تمرینات پلیومتریک نسبتا کمی برای بهبود عملکرد در این رشته ها نیاز است. در واقع انجام یک یا دو حرکت پلیومتریک 1 تا 3 بار در هفته به مدت 6 تا 12 هفته منجر به بهبود معناداری در اجرا می شود. همچنین حجم تمرین نیز لازم نیست بالا باشد مثلا 2-4 ست شامل 10 تکرار در هر جلسه یا  4 ست 8 تکرار کافی به نظر می رسد.

برای تقویت عضلات بالا تنه که کمتر نیزمورد توجه قرار میگیرند اجرای حرکاتی مانند شنای روی زمین به میزان سه بار در هفته می تواند توان عضلات کمربند شانه ای را افزایش دهد. برای تقویت عضلات پایین تنه از حرکات متنوعی می توان سود جست مانند پرش عمودی، پرش به طرفین، لی لی کردن. انجام حرکات پلیومتریک هم برای افراد مبتدی و هم ورزشکاران حرفه ای مفید است.

 

اجرای همزمان تمرینات قدرتی و پلیومتریک

انجام تمرینات قدرتی، همزمان با تمرینات پلیومتریک می تواند علاوه بر توسعه قدرت منجر به افزایش توان انفجاری نیز شود. مشخص شده اجرای همزمان این تمرینات از اجرای مجزای آنها تأثیرات مفید بیشتری دارد. اما باید در طراحی تمرین دقت شود که تمرینات شدید با وزنه با تمرینات پلیومتریک در یک روز اجرا نشوند. یک روش انجام تمرینات بالاتنه و پایین تنه بصورت متناوب به ترتیب زیر است:

 

برنامه تمرینات همزمان قدرت و پلیومتریک

 

شنبه

یکشنبه

دوشنبه

سه شنبه

چهارشنبه

جلسه تمرین قدرتی

 

بالاتنه (تمرین شدید)

پایین تنه (تمرین سبک)

استراحت

بالا تنه (تمرین سبک)

پایین تنه (تمرین شدید)

جلسه تمرین پلیومتریک

 

پایین تنه (تمرین سبک)

بالاتنه (تمرین شدید)

استراحت

پایین تنه (تمرین شدید)

بالا تنه (تمرین سبک)

 

 

تمرینات پلیومتریک و آسیب دیدگی

مربیان در مورد استفاده از تمرینات پلیومتریک باید دقت و توجه داشته باشند زیرا اعتقاد بر اینست تمرینات پلیومتریک آسیب زا هستند. البته شواهد کمی در تأیید یا رد این باور وجود دارد. چندین محقق بطور روشن اظهار کرده اند در مطالعات آنها هنگام بکار گیری تمرینات پلیومتریک هیچ آسیب دیدگی روی نداده است. اما بیشتر محققین میزان و شدت آسیب ها در آزمایشات خود را گزارش نکرده اند.

اما محض احتیاط متخصصین پیشنهاد کرده اند ورزشکاران باید از میزان معینی قدرت عضلانی برای انجام حرکات پلیومتریک برخوردار باشند. برای انجام حرکات پلیومتریک پایین تنه باید قادر باشند 5/1 تا دوبرابر وزن خود را اسکات پا بزنند. برای استفاده از تمرینات پلیومتریک بالاتنه باید بتوانند به اندازه وزن بدن خود پرس سینه را اجرا نمایند.

اگر با اجرای تمرینات پلیومتریک آسیب روی داد علت آن می تواند فرود نامناسب بدنبال پرش، سطح فرود نامناسب و یا اینکه از ارتفاع زیادی برای پرش استفاده شده باشد. برخی از تحقیقات نشان میدهد استفاده از ارتفاع 50 یا 80 سانتی متری برای فرود پیش از پرش تأثیر یکسانی در افزایش توان دارد. این تحقیقات نشان میدهد افزایش ارتفاع پیش از پرش هیچ اثر مثبتی روی افزایش توان عضلانی نداشته مضافا اینکه سبب افزایش خطر آسیب دیدگی نیز می شود.

و دست آخر، سطح فرود از اجزای مهم در تمرینات پلیومتریک است و باید از ویژگی جذب ضربه برخوردار باشد، مانند چمن و کفپوش های لاستیکی. سطوح بتنی، کفپوش های چوبی و سخت برای تمرین مناسب نیستند.

 |+| نوشته شده در  شنبه بیست و چهارم فروردین ۱۳۹۲ساعت 7:24  توسط امیر زارع  | 

اثر روى تغذیه و دستگاه گوارش

 
 

انرژى لازم براى انجام ورزش از اکسیده شدن مواد غذائى که قسمت عمده آن از سوختن مواد قندى و چربى‌ها به‌دست مى‌آید حاصل مى‌گردد که نتیجهٔ آن زیاد شدن اشتها و خوردن غذاى بیشتر و بالاخره زیادتر شدن دفع مواد زائد بدن خواهد بود و در نتیجهٔ آن، فعالیت‌هاى غددى توسعه یافته، اشتها تحریک شده و عمل هضم تسریع مى‌شود. براى اشخاص خانه‌نشین و بى‌حرکت و افرادى که در اثر پرخورى خسته مى‌شوند، ورزش داراى اثرى نیکو است و نزد این افراد عمل دفع فضولات سرعت مى‌یابد

. نزد افراد در سنین مختلف پس از چند هفته تمرین ورزشی، کاهش مقدار کلسترول، اسیداوریک و اوره خون مشاهده شده است. هم‌چنین ادرار که عمل دفع اساسى فضولات را تأمین مى‌کند غلیظ‌تر گردیده و مواد دفعى آن بیشتر شده است.

 
 
 

ورزش مانع جمع‌شدن مواد زائد در بدن مى‌گردد. چون معده و کبد و روده‌ها مى‌باید پیوسته غذاى لازم را به عضلات برسانند و براى این کار فعالیت مى‌کنند، سلول‌هاى تشکیل‌دهنده آنها همیشه شاداب و سالم باقى مى‌ماند. بالعکس در اشخاصى که بى‌حرکت هستند و حتى از راه رفتن هم دریغ مى‌ورزند، فضولات مواد غذائى به زحمت خارج مى‌شود و علاوه بر آن که سموم این فضولات گاه از راه روده جذب بدن مى‌شود و در واقع یک نوع مسمومیت مختصر و دائم ایجاد مى‌کند، پس از مدتى سبب گشادشدن معده و روده‌ها نیز مى‌گردد و کبد و سایر غدد مترشحه هاضمه نیز به مناسبت کار زیاد خسته و فرسوده مى‌شود و همه این عوامل دست به‌دست هم داده، اختلال شدیدى در دستگاه گوارش به‌وجود مى‌آورند.

لازم به یاد‌آورى است که معده و روده و سایر قسمت‌هاى داخلى شکم به‌وسیله یک جدار عضلانى سفت و محکم که از عضلات مورب ساخته شده و از استخوان جناغ سینه تا بالاى زهار کشیده شده و روى شکم را پوشانیده است، با کمک یک عضله مدور داخلى به‌طور افقى اعضاء دستگاه گوارش را در وضع خود نگاه مى‌دارد. این عضلات که به محکمى چوب و قدرت ارتجاعى شبیه به فنر هستند، مانع از آن مى‌شوند که محتویات شکم جاى خود را تغییر دهند و به‌واسطه وزنى که دارند در حالت ایستادگى به طرف پائین متمایل شوند ولى گاه اتفاق مى‌افتد که این عضلات ضعیف و نازک مى‌شوند و سلول‌هاى چربى جاى کمبود آن را پر مى‌کند و به این ترتیب استحکام عضلات کم مى‌شود به‌طورى‌که دیگر نمى‌توانند مثل سابق جلو افتادگى احشاء را بگیرند و عوارض مختلفى مثل پائین افتادن معده و گاه بیرون آمدن روده از محل تقاطع عضلات پیدا مى‌شود.

          gastrointestinal system

بعضى از اشخاص تصور مى‌کنند که راه رفتن تنها مى‌تواند جایگزین ورزش‌هاى روزانه بشود، این نظریه صحیح نیست و راه‌رفتن نمى‌تواند عضلات شکم را به‌کار وادارد. بدیهى است که به هرحال راه رفتن بهتر از نشستن و خوابیدن است ولى اگر قرار بشود، کسى بخواهد در عین به‌دست آوردن سلامت کامل از تناسب اندام هم برخوردار شود باید حتماً به تمرینات بدنى و ورزش‌هاى شکمى نیز بپردازد

. افتادگى اعضاء دستگاه گوارش به شکل شدید آن خوشبختانه خیلى زیاد نیست با این حال در اشخاصى که فعالیت بدنى ندارند انواع خفیف آن فراوان است و اشخاص مبتلاء همیشه دچار نفخ معده و یبوست مزاج مى‌باشند. تنها راه علاج، تمرینات بدنى و شکمى خیلى کوتاه و سبک روزانه است که مى‌تواند این عوارض را براى همیشه برطرف سازد. بدیهى است اگر در عین حال، پیروى از رژیم غذایى رعایت شود بیمار خیلى زودتر بهبودى مى‌یابد.

 
 
 

مسلم است که ورزش براى اینکه داراى نتیجه رضایت‌بخشى باشد. باید به‌وسیلهٔ اشخاصى که به‌حد کافى و به‌طور متنوع غذا مى‌خورند تمرین شود. در دوران محدودیت غذائى یا در مواردى که غذاى شخص ناکافى باشد، توصیه مى‌شود که حتى‌المقدور از تمرینات ورزشى که سبب مصرف شدن کالرى خیلى زیاد مى‌شود پرهیز گردد.

 
 
 

با توجه به آنچه گذشت، تأثیر ورزش بر سلامت جسم و روان را به شرح زیر مى‌توان خلاصه نمود:

 
 
 

۱. ازدیاد حجم ریه‌ها

 
 
 

۲. کمک به دفع سموم بدن

 
 
 

۳. نظافت پوست و تأمین سلامت آن

 
 
 

۴. تنظیم حرارت بدن

 
 
 

۵. بهبود گردش خون

 
 
 

۶. ازدیاد گلبول‌هاى قرمز و هموگلوبین خون

 
 
 

۷. تقویت کار قلب

 
 
 

۸. تقلیل خطرات بروز بیمارى‌هاى قلب و عروق

 
 
 

۹. تسهیل خواب و استراحت در دنبال خستگى جسمی

 
 
 

۱۰. جلوگیرى از پرخونى احشاء

 
 
 

۱۱. کمک به هضم و جذب غذا

 
 
 

۱۲. تقویت دستگاه عضلانى - عصبى و تنظیم تعادل آن

 
 
 

۱۳. بهبود سلامت روان

 

 



اثر روى سیستم عصبى

 
 

ورزش عملى است ارادى و در عین حال که سبب تنظیم و درستى حرکات مى‌گردد، خونسردی، مهارت، نرمش و سرعت در کار را نیز باعث مى‌شود.

 
 
  

اثر روى دستگاه حرکتى

 
 

واضح‌ترین تأثیر ورزش، زیاد شدن قدرت عضلانى است. هیچ عضوى به اندازهٔ عضلات در نتیجه بى‌حرکتى و عدم فعالیت ناتوان نمى‌شود. کند بودن جریان خود در بافت‌هاى عضلانى اشخاصى که ورزش نمى‌کنند و تحرک کمترى دارند باعث مى‌گردد که از وزن عضلات بدن نسبت به وزن طبیعى به مقدار زیاد کاسته شود. بدین‌ ترتیب ۵۰ درصد وزن عضلانى بدن به ۳۰ تا ۳۵ درصد تنزل مى‌کند. در این هنگام یک عدم تعادل در متابولیسم بافت‌هاى بدن پیدا مى‌شود بدین معنى که جاى عضلات از دست رفته را چربى و سلول‌هاى ناتوان پر مى‌کنند و منجر به چاقى مرضى و نرمى عضلات مى‌گردد. بعضى از اشخاص پس از این که وزن عضلات آنها کاسته شد آن عضلات به همان حال باقى مى‌ماند و شخص لاغر و استخوانى مى‌گردد و در هر دو صورت یعنى چاقى و یا لاغرى زیاد هر دو، هم از نظر زیبائى و هم از نظر سلامت جسمانى عواقب نامطلوبى دارند.

 
 
 

افزایش نیروى عضلانى سبب تکمیل و طبیعى شدن وضعیت بدن مى‌گردد و به‌همین سبب بهترین وسیله براى جلوگیرى از خمیدگى ستون مهره‌ها به‌شمار مى‌رود. تقویت عضلانى شکم به‌وسیلهٔ ورزش براى اشخاص مبتلا به افتادگى شکم و سوءهاضمه مفید و بهتر از بستن شکم‌بند مى‌باشد و حرکت مفاصل تسهیل مى‌گردد.

 
 
 

اثر در دستگاه تنفس

 
 

دستگاه تنفس که مأمور رسانیدن اکسیژن به بافت‌ها است، در حالت معمولى بدون اینکه شخص توجه داشته باشد، در هر تنفس نیم‌لیتر هوا داخل ریه او مى‌کند. یعنى در واقع از ظرفیت کلى ریه‌ها فقط حدود ۱۰/۱ آن به کار مى‌افتد و همین‌امر سبب مى‌شود که بسیارى از مواد زائد بدن که باید به‌وسیلهٔ ترکیب شدن با اکسیژن خارج شوند در بدن باقى بماند. در هنگام ورزش احتیاج فراوان به اکسیژن افزایش فوق‌العادهٔ تبادلات ریوى را ایجاب مى‌کند و این کیفیت به‌صورت زیاد شدن تعداد حرکات تنفسى و افزایش ظرفیت قفسه صدرى ظاهر مى‌شود. به‌عبارت دیگر در اثر ورزش تنفس عمیق‌تر گشته، گازکربنیک و سایر سموم بدن سریع‌تر دفع مى‌گردند.

 
 


اثر در گردش خون 

در اثر ورزش و حرکات عضلات، ضربان قلب بیشتر و قوى‌تر مى‌گردد. در نتیجه اکسیژن و غذاى بیشترى به بافت‌هاى بدن مى‌رسد و سبب تقویت آنها مى‌شود. به‌عقیدهٔ متخصصین قلب، ورزشى که به‌طور مرتب و صحیح انجام شود، باعث جلوگیرى از سکته‌هاى قلبى مى‌شود. به‌طورى که اشخاص فعال کمتر از اشخاص تنبل سکته مى‌کنند و در صورت بروز سکته زودتر خوب مى‌شوند.

 


 |+| نوشته شده در  یکشنبه هجدهم فروردین ۱۳۹۲ساعت 22:37  توسط امیر زارع  | 
مطالب جدیدتر
مطالب قدیمی‌تر
  بالا